Fundar 18 Resultados para: Amaritudine
Quibus ait: Ne vocetis me Noëmi (id est, pulchram), sed vocate me Mara (id est, amaram), quia amaritudine valde replevit me Omnipotens. (Liber Ruth 1, 20)
Cumque venisset ad virum Dei in montem, apprehendit pedes ejus: et accessit Giezi ut amoveret eam. Et ait homo Dei: Dimitte illam: anima enim ejus in amaritudine est, et Dominus celavit a me, et non indicavit mihi. (Liber II Regum 4, 27)
Obscurent eum tenebræ et umbra mortis ; occupet eum caligo, et involvatur amaritudine. (Liber Iob 3, 5)
Quare misero data est lux, et vita his qui in amaritudine animæ sunt: (Liber Iob 3, 20)
Quapropter et ego non parcam ori meo: loquar in tribulatione spiritus mei ; confabulabor cum amaritudine animæ meæ. (Liber Iob 7, 11)
Tædet animam meam vitæ meæ ; dimittam adversum me eloquium meum: loquar in amaritudine animæ meæ. (Liber Iob 10, 1)
Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent et venient super eum horribiles. (Liber Iob 20, 25)
alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus: (Liber Iob 21, 25)
Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum. (Liber Iob 23, 2)
Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor. (Liber Psalmorum 9, 28)
Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt. Non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. Sepulchrum patens est guttur eorum ; linguis suis dolose agebant. Venenum aspidum sub labiis eorum, quorum os maledictione et amaritudine plenum est ; veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem. Contritio et infelicitas in viis eorum, et viam pacis non cognoverunt ; non est timor Dei ante oculos eorum. (Liber Psalmorum 13, 3)
Maledicentis enim tibi in amaritudine animæ, exaudietur deprecatio illius: exaudiet autem eum qui fecit illum. (Liber Ecclesiasticus 4, 6)
