Księga Hioba, 31
28. Byłby to czyn karygodny: zaparcie się Boga na niebie.
28. Byłby to czyn karygodny: zaparcie się Boga na niebie.
W rozdziale 31 w pracy postać przedstawia uroczyste oświadczenie o niewinności, twierdząc, że unikała wszelkiego rodzaju grzechów, zwłaszcza tych związanych z pożądaniem i niesprawiedliwością. Usprawiedliwia się przed swoimi przyjaciółmi i Bogiem, stwierdzając, że nie zasługuje na karę, którą cierpi. Wersety związane z tematami omówionymi w pracy 31 to:
Przysłów 6:25: „Nie zamykaj w swoim sercu, ani nie daj się aresztować za oczy”. Job mówi, że nie pożądał piękna innych kobiet, ani nie został aresztowany za pokusę pożądania.
Mateusza 5:28: „Ale mówię wam, cokolwiek patrząc na kobietę z nieczystą intencją w jej sercu, już się z nią zmieniła”. Job mówi, że nie patrzył na żadną kobietę z nieczystą intencją.
Exodus 22:21: „Do obcokrajowca nie będzie go dotykać ani uciskać go, ponieważ cudzoziemcy byli w krainie Egiptu”. Job mówi, że nie uciska żadnych obcokrajowców, ale wcześniej pomógł wszystkim, którzy potrzebowali pomocy.
Praca 24:2: „Są tacy, którzy zmieniają granice, kradną stada i karmią je”. Job mówi, że nie zmienił granic nikogo ani nie ukradł stad.
Izajasza 33:15: „Ten, kto idzie w prawość i który mówi z prawością, która odrzuca zysk ucisku, co wstrząsa całym teraźniejszością z jego rąk; i zamyka twoje oczy, aby nie widzieć zła”. Job mówi, że poszedł w sądzie, rozmawiał z prawością i odrzucił zysk ucisku.
“Deus ama quem segue o caminho da virtude.” São Padre Pio de Pietrelcina
