List do Filipian, 2
23. Jego to mam nadzieję posłać do was natychmiast, skoro tylko rozejrzę się w swoich sprawach.
23. Jego to mam nadzieję posłać do was natychmiast, skoro tylko rozejrzę się w swoich sprawach.
Rozdział 2 Filipian dotyczy pokory Chrystusa jako przykładu chrześcijan. Paweł wzywa Filipianie do tego samego postawy Chrystusa, który opróżnił się od swojej boskiej chwały, aby stać się sługą i umrzeć na krzyżu za grzechy ludzkości. Podkreśla znaczenie jedności i współpracy między chrześcijanami, unikając zazdrości, samolubstwa i szmiącego. Poniżej znajduje się pięć wersetów z innych książek biblijnych, które odnoszą się do tematów omówionych w Filipianie 2.
Jana 13:14: „Teraz, jeśli ja, Panie i Mistrzu, umyj mi stopy, musisz także myć się nawzajem”. W tym wersecie Jezus uczy swoich uczniów, aby służyli sobie nawzajem, coś, co Paweł podkreśla także w Filipianie 2:3-4. Podkreśla znaczenie pokory i służby, co było przykładem postawy Chrystusa.
1 Piotra 5:5: „Podobnie młodzi ludzie, pragnienie starszych; i pragnienie sobie nawzajem wszystkich poddanych, i zakryć pokorę, ponieważ Bóg opiera się znakomitej, ale daje łaskę pokornym”. Piotr podkreśla również znaczenie pokory i wzajemnego poddania się wśród chrześcijan. Wskazuje, że pokora jest niezbędną zaletą przyjemności Boga i osiągnięcia Jego łaski.
Jakub 4:10, „Upokorz cię przed Panem, a on wyniesie was”. Jakub zachęca chrześcijan, aby ukolili się przed Bogiem, uznając ich zależność i konieczność Pana. Takie podejście do pokory jest sposobem na uhonorowanie Boga i wywyższenie przez niego, co Paweł podkreśla także w Filipian 2:9-11.
1 Koryntian 10:24: „Nikt nie szuka własnej przewagi, a raczej każdy z innych”. Paweł podkreśla w Filipian 2:3-4 Znaczenie nie szukania własnego interesu, ale interesu innych. Ten werset w 1 Koryntian 10 podkreśla również znaczenie współpracy i altruizmu wśród chrześcijan.
Kolosan 3:12: „Płaszcz, zatem, jako wybrany z Boga, święty i ukochany, uczuć miłosierdzia, dobroci, pokory, łagodności, długoterminowej”. Ten werset podkreśla cnoty chrześcijańskie, które muszą kultywować wierzący, w tym pokora. Paweł podkreśla w Filipianie 2 znaczenie posiadania umysłu Chrystusa, który opróżnił się ze swojej boskiej chwały, aby zostać sługą, i znaczenie podążania za tym przykładem w naszym życiu.
“É doce o viver e o penar para trazer benefícios aos irmãos e para tantas almas que, vertiginosamente, desejam se justificar no mal, a despeito do Bem Supremo.” São Padre Pio de Pietrelcina
