Księga Mądrości, 14
16. a z biegiem czasu ten zakorzeniony bezbożny obyczaj zaczęto zachowywać jako prawo.
16. a z biegiem czasu ten zakorzeniony bezbożny obyczaj zaczęto zachowywać jako prawo.
Mądrość 14 dotyczy szaleństwa ludzi, którzy czczą bożków i zła, które powoduje, jednocześnie wychwalając mądrość w Bogu. Oto pięć wersetów związanych z tematami rozdziału:
Izajasza 44:20: „Karmi się popiołami, mylące serce go oddaje; nie może się uratować ani powiedzieć:„ Czy to nie jest kłamstwo w moich rękach? ”Ten werset opisuje daremność kultu idoli i jak to prowadzi do tego, jak to prowadzi oszustwo i brak zbawienia.
Psalm 96:5: „Wszyscy bogowie narodów są bożkami, ale Pan stworzył niebo”. Ten werset podkreśla wyższość Boga nad bożkami i wskazuje na prawdziwe kult.
Izajasza 2:18: „I wszyscy idole całkowicie znikną”. Tutaj prorok Izajasz mówi o końcu bożków i o tym, jak zostaną pozostawione po ustaleniu prawdziwego kultu Boga.
Dzieje 17:29: „Jeśli Boża potomstwo, nie możemy myśleć, że boskość jest podobna do złota, srebra lub kamienia, wyrzeźbionej przez człowieka sztukę i wyobraźnię”. Apostoł Paweł przemawia do Greków w Atenach o prawdziwej naturze Boga i o tym, jak nie mogą być reprezentowane przez bożków wykonanych przez ludzkie ręce.
1 Koryntian 10:19-20: „Czy to mam powiedzieć, że ofiara ofiarowana bożkom jest czymś? Nie Bogu. I nie chcę, żebyś mieli komunikę z demonami”. Apostoł Paweł ostrzega chrześcijan w Koryncie przed niebezpiecznym kultem bożków i tego, jak może prowadzić do komunii z demonami zamiast Boga.
“Invoquemos sempre o auxílio de Nossa Senhora.” São Padre Pio de Pietrelcina
