Księga Liczb, 32
17. My jednak sami chcemy iść spiesznie na czele Izraelitów, póki ich nie wprowadzimy na miejsce zamieszkania. Tymczasem rodziny nasze pozostaną zabezpieczone w umocnionych miastach ze względu na mieszkańców kraju.
17. My jednak sami chcemy iść spiesznie na czele Izraelitów, póki ich nie wprowadzimy na miejsce zamieszkania. Tymczasem rodziny nasze pozostaną zabezpieczone w umocnionych miastach ze względu na mieszkańców kraju.
Liczby 32 odnosi się do przyznania ziemi Gilead plemionom Rúben i Gade, a także połowy plemienia Manasseh. Proszą o zamieszkanie Ziemi na wschód od rzeki Jordanii, która była żyzna dla ich stad, a Mojżesz zgadza się pod względem, że plemiona te pomogą innym plemionom podbić ziemię Kanaan na zachód od Jordanii. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi liczbami 32.
Powtórzonego Prawa 3:18-20: „W tym czasie rozkazałem wam, aby złożył następujące oświadczenie Panu:„ Panie Boże, dałeś nam ziemię na wschód od Jordanii jako naszej własności, abyśmy mogli ją posiadać. ”Pan wasz Boże, odpowiedział: „Masz rację, mówiąc, że dałem ci tę ziemię. Dlatego wyślij niektórych ludzi, aby ją zbadali, a oni muszą wnieść raport na ziemi, który odziedziczy”. „Ten werset opisuje podstawy tego, że podstawy tego uzasadnia Na wschód od Jordana Jordana. I BOGA polecenie zwiedzania ziemi przed osiedleniem się w niej.
Joshua 22:4: „A teraz, gdy Pan, Jego Bóg, dał swoim braciom resztę, którą im obiecał, powrócił na ziemie, które Mojżesz, sługa Pana, dał im na wschód od Jordanii”. W tym wersecie Joshua pamięta plemiona Rúben, Gad i połowę plemienia Manasseh o przyznaniu Ziemi na wschód od Jordanii.
Joshua 22:9: „Wtedy Rubenici, Gadyci i połowa plemienia Manasseha opuścili pozostałych Izraelitów w Symil, w Kanaanie, aby powrócić do ziemi Gilead, która należała do nich, jak nakazał Mojżeszowi, sługi Pana . " Werset ten pokazuje, że plemiona Rúben, Gad i połowa plemienia Manasseh powróciły do swojej ziemi przyznanej po pomocy w zdobyciu Ziemi na zachód od Jordanii.
Jozuego 22:16: „Powiedzieli:„ Cała społeczność Pana zgromadziła się tutaj i dlaczego buntujecie się dziś przeciwko Bogu Izraela, budując ołtarz, aby buntować się przeciwko niemu? ”„ Ten werset informuje o sporze między plemionami Rúben, Gad i połowa plemienia Manasseh i innych plemion Izraela z powodu nieporozumienia na ołtarzu, który zbudował.
Jozuego 22:33: „Izraelici byli zadowoleni i nie rozmawiali już o wojnie z Rubenitami i Gaditami i zniszczeniu ziemi, w której żyli”. Werset ten pokazuje, że spór został pokojowo rozwiązany, a plemiona Rúben, Gade i połowa plemienia Manasseh mogły pozostać na swojej ziemi na wschód od Jordanii.
“A caridade é o metro com o qual o Senhor nos julgará.” São Padre Pio de Pietrelcina
