Katolicka Biblia
 

Księga Jeremiasza, 50

40. Tak jak wtedy, gdy Bóg zburzył Sodomę i Gomorę i sąsiednie miasta - wyrocznia Pana - tak też nikt w nim nie będzie mieszkał, ani się nie osiedli w nim żaden człowiek.

Wersety związane z Księga Jeremiasza, 50:

Jeremiah 50 mówi o upadku Babilonu i wyzwoleniu ludu Izraela z niewoli. Poniżej znajduje się pięć wersetów z innych książek biblijnych, które odnoszą się do tematów omówionych w tym rozdziale:

Izajasza 48:20: „Opuściłem Babilon, uciekłem od Chaldejczyków, głosem radości, głosząc to, ujawniłem aż do końca ziemi; powiedz: Pan odkupiony do jego sługę Jakuba!” Ten werset mówi o wyzwoleniu ludu Izraela Babilonu i radości, jaką przynosi.

Izajasza 52:11: „Wyjmij, wyjdź, wyszedłem, nie dotykasz go, wydostałem się z tego, oczyszczam, ty, którzy bierzesz przyczyny Pana”. Werset ten mówi także o odejściu ludu Izraela z Babilonu i potrzebie oczyszczenia się, aby być w komunii z Bogiem.

Jeremiasz 51:6: „Uciekłem od środka Babilonu i każdy z nich ratuje mu życie; nie daj się eksterminować w swojej niesprawiedliwości; bo jest to czas zemsty Pana; da mu zapłacone”. Tutaj prorok Jeremiasz wzywa lud Izraela do ucieczki z Babilonu i ratowania się przed bezpośrednim zniszczeniem.

Jeremiasz 51:20-23: „Jesteś młotkiem i bronią wojny; rozbiję narody i zniszczę królestwa; rozbiję konia i jego rycerza; złamie samochód i jego kierowcę; wyrwał cię Stary człowiek i chłopiec; z tobą rozerwam chłopca i dziewczynę. ” Te wersety mówią o użyciu Babilonu jako instrumentu zniszczenia w rękach Boga.

Objawienie 18:2: „I mocno płakał wielkim głosem, mówiąc, upadł, upadł do Wielkiego Babilonu i stał się domem demonów i schronieniem każdego brudnego ducha oraz schronieniem każdego brudnego i irytującego ptaka”. Ten werset mówi o ostatnim upadku Babilonu, który staje się miejscem mieszkań demonów i brudnych duchów.





“Sejam como pequenas abelhas espirituais, que levam para sua colméia apenas mel e cera. Que, por meio de sua conversa, sua casa seja repleta de docilidade, paz, concórdia, humildade e piedade!” São Padre Pio de Pietrelcina