Cattolica Bibbia
 

2 Księga Kronik, 12

13. Umocnił się więc król Roboam w Jerozolimie i panował. Kiedy został królem, miał lat czterdzieści jeden, a siedemnaście lat panował w Jerozolimie, w mieście, które wybrał Pan ze wszystkich pokoleń izraelskich, aby tam umieścić swe Imię. Jego matce było na imię Naama, Ammonitka.

Versi relativi a 2 Księga Kronik, 12:

Rozdział 12 z 2 Kronik donosi o upadku Królestwa Judy pod rządami króla Robuama. Po odejściu od drogi Pana króla i ludu Judy są karani przez Boga i atakowani przez Egipcjanie. Roboam i jego przywódcy pokorą się przed Panem i szukają ich pomocy, aby uwolnić ich od obcego ucisku. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w rozdziale:

Psalm 34:18 - „W pobliżu władcy tych, którzy mają złamane serce i zbawiają tych z uciskanego ducha”. Ten werset mówi o znaczeniu upokorzenia przed Bogiem w czasach trudności, podobnie jak Roban i jego przywódcy, gdy zostali zaatakowani przez Egipcjan.

Przysłów 28:14 - „Szczęśliwy jest ciągłym człowiekiem w strachu przed Panem, ale to, co utwardza ​​serce, wpadnie w zło”. Upadek Judy miał miejsce, ponieważ Roboam odszedł od drogi Pana i zahartował swoje serce. Ten werset jest przypomnieniem, że ci, którzy boją się Pana i pozostają na swoich drogach, znajdą szczęście.

2 Kroniki 7:14 - „Jeśli mój lud, który jest nazywany moim imieniem, pokornie się i modlą się, szukają mojej twarzy i odejść od ich złych dróg, to usłyszę z nieba i wybaczę ich grzechom. I Uleczę twoją ziemię. " Ten werset mówi o znaczeniu pokuty i poszukiwania Pana w czasach trudności, tak jak Roban i jego lud.

Jeremiah 31:18- „Jest pewne, że po nawróceniu się tego żałowałem; i po pouczeniu uderzyłem w klatkę piersiową; zawstydziłem się i zdezorientowałem, ponieważ poparłem wyrzuty mojej młodości”. Ten werset pokazuje znaczenie pokuty i pokory przed Bogiem, nawet po życiu grzechu, a także Robanowi i jego ludowi.

Izajasza 57:15 - „albowiem mówi wysoki i wzniosły, który mieszka w wieczności, i którego imię jest święte: w wysokim i świętym miejscu nawyku; jak z skruszonym i uboju duchem, aby cieszyć się duchem uboju. i ożywić serce skruszonych ”. Ten werset podkreśla znaczenie pokory i pokuty przed Bogiem oraz to, jak zawsze jest gotów usłyszeć i wybaczyć tym, którzy szukają Jego pomocy.





“O Santo Sacrifício da Missa é o sufrágio mais eficaz, que ultrapassa todas as orações, as boas obras e as penitências. Infalivelmente produz seu efeito para vantagem das almas por sua virtude própria e imediata.” São Padre Pio de Pietrelcina