1 Księga Samuela, 30
13. Dawid odezwał się do niego: Do kogo należysz i skąd jesteś? On odrzekł: Jestem młodym Egipcjaninem, niewolnikiem Amalekity. Pan mój pozostawił mnie losowi, gdyż rozchorowałem się przed trzema dniami.
13. Dawid odezwał się do niego: Do kogo należysz i skąd jesteś? On odrzekł: Jestem młodym Egipcjaninem, niewolnikiem Amalekity. Pan mój pozostawił mnie losowi, gdyż rozchorowałem się przed trzema dniami.
1 Samuel 30 opowiada o odcinku, w którym David i jego ludzie wracają do Ziclague i odkrywają, że miasto zostało splądrowane, a ich kobiety i dzieci były traktowane jako uwięzione przez Amalequitas. Dawid prowadzi swoich ludzi w poszukiwaniu Amalequites i, z pomocą Boga, pokonuje ich i ratuje ich rodziny. Wersety wybrane poniżej dotyczą takich tematów, jak utrata i odzyskiwanie towarów i rodziny, znaczenie zaufania do Boga w trudnych czasach i hojności i odpowiedzialności społecznej.
Rodzaju 14:16: „I przywołał wszystkie towary, a także przywrócił swojego brata, jego towary oraz kobiety i lud”. Ten werset informuje o ratowaniu Lot i jego towarów po tym, jak został schwytany przez królów, którzy ostrzegali w regionie. Gdy David uratował swoją rodzinę i towary, Abram również uratował Lot i swoje towary. Zarówno zaufali Bogu, jak i odnieśli sukces w swojej misji.
Psalm 34:18: „W pobliżu władcy tych, którzy mają złamane serce i zbawiają tych z uciskanego ducha”. Ten werset mówi o bliskiej odległości od tych, którzy przechodzą trudne czasy. Kiedy David i jego ludzie przybyli do Ziclague i stwierdzili, że ich rodziny zostały schwytane, byli zdruzgotani, a ich serca złamane. Ten werset podkreśla znaczenie zaufania do Boga w czasach przeciwności.
Przysłów 3:27: „Nie odrzucaj przysługi tym, którzy jej potrzebują, będąc w twoich rękach zdolność do jej osiągnięcia”. Ten werset mówi o znaczeniu bycia hojnym i pomocy tym, którzy go potrzebują. Kiedy David i jego ludzie uratowali swoje rodziny, znaleźli także Egiptian opuszczony przez Amalequites. Karmili go i zaopiekowali się przed przesłuchaniem i znalezieniem lokalizacji Amalequitas. Ten werset podkreśla znaczenie hojności i odpowiedzialności społecznej.
2 Koryntian 1:3-4: „Błogosławiony Boga i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierni i Boga wszelkiego pocieszenia, który pociesza nas we wszystkich naszych ucisku, abyśmy mogli również pocieszyć tych, którzy są w środku Wszelkie udręki, z pocieszeniem, z którym sami jesteśmy pocieszani przez Boga ”. Ten fragment mówi o pocieszeniu, który Bóg oferuje nam w czasach ucisku oraz o tym, jak możemy go wykorzystać, aby pocieszyć tych, którzy również doświadczają trudności. Kiedy Dawid i jego ludzie znaleźli Egipcjanin porzucony przez Amalequites, nakarmili go i opiekowali się nim, zanim przesłuchali go i odkryli lokalizację Amalequitas. Ten werset podkreśla znaczenie bycia pocieszonym przez Boga, abyśmy mogli pocieszyć innych.
Mateusza 6:19-21: „Nie gromadzicie się do skarbów na ziemi, gdzie biegną ślad i rdza oraz gdzie złodzieje kradną i kradną; ale zbierajcie się do skarbów na niebie, gdzie ani ślad, ani rdza uszkodzone, i gdzie złodzieje nie kopią ani nie kradną; tam, gdzie jest twój skarb, będzie też twoje serce ”. Wersety te odnoszą się do znaczenia doceniania i inwestowania w wieczne rzeczy, a nie ziemskie skarby, które są łatwo psujące się i mogą zostać utracone. Tekst przypomina nam, że miejsce, w którym zdeponujemy nasze bogactwa, ujawnia prawdziwą pozycję naszych serc.
“Enquanto tiver medo de ser infiel a Deus, você não será’. Deve-se ter medo quando o medo acaba!” São Padre Pio de Pietrelcina
