Talált 148 Eredmények: Judas

  • et declinavit Judas in Azotum in terra alienigenarum et vidit aras eorum et spolia deorum ipsorum succendit igni et cepit spolia civitatum et regressus est in terram Juda (Liber I Maccabaeorum 5, 68)

  • et cogitavit Judas disperdere eos et convocavit universum populum ut obsiderent eos (Liber I Maccabaeorum 6, 19)

  • et recessit Judas ab arce et admovit castra ad Bethzacara contra castra regis (Liber I Maccabaeorum 6, 32)

  • et adpropiavit Judas et exercitus ejus in prœlium et ceciderunt de exercitu regis sescenti viri (Liber I Maccabaeorum 6, 42)

  • et accusaverunt populum apud regem dicentes perdidit Judas et fratres ejus amicos tuos et nos disperdit de terra nostra (Liber I Maccabaeorum 7, 6)

  • et vidit Judas omnia mala quæ fecit Alchimus et qui cum eo erant in filios Israël plus multo quam gentes (Liber I Maccabaeorum 7, 23)

  • vidit autem Alchimus quod prævaluit Judas et qui cum eo sunt et cognovit quia non potest sustinere eos et regressus est ad regem et accusavit eos multis criminibus (Liber I Maccabaeorum 7, 25)

  • et juravit cum ira dicens nisi traditus fuerit Judas et exercitus ejus in manus meas continuo cum regressus fuero in pace succendam domum istam et exiit cum ira magna (Liber I Maccabaeorum 7, 35)

  • et Judas adplicuit in Adarsa cum tribus milibus viris et oravit Judas et dixit (Liber I Maccabaeorum 7, 40)

  • et audivit Judas nomen Romanorum quia sunt potentes viribus et adquiescunt ad omnia quæ postulantur ab eis et quicumque accesserunt ad eos statuerunt cum eis amicitias et quia sunt potentes viribus (Liber I Maccabaeorum 8, 1)

  • et elegit Judas Eupolemum filium Johannis filii Jacob et Jasonem filium Eleazari et misit eos Romam constituere cum illis amicitiam et societatem (Liber I Maccabaeorum 8, 17)

  • Judas Macchabeus et fratres ejus et populus Judæorum miserunt nos ad vos statuere vobiscum societatem et pacem et conscribi nos socios et amicos vestros (Liber I Maccabaeorum 8, 20)


“Tente percorrer com toda a simplicidade o caminho de Nosso Senhor e não se aflija inutilmente.” São Padre Pio de Pietrelcina