Księga Psalmów, 17
10. Zamykają oni swe nieczułe serca, przemawiają butnie swoimi ustami.
10. Zamykają oni swe nieczułe serca, przemawiają butnie swoimi ustami.
Psalm 17 jest modlitwą Dawida, w której płacze do Boga o ochronę i sprawiedliwość przeciwko swoim wrogom. Dawid prosi Boga, aby zbadał jego myśli i swoje działania, i że uwolnił go od niegodziwych ludzi wokół niego. Ufuje, że Bóg jest Jego jedyną nadzieją i schronieniem. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym psalmie:
Przysłów 2:8 - „Utrzymuje ścieżki prawych i chroni drogę przed swoimi wiernymi”. Ten werset mówi o ochronie, którą Bóg oferuje prawym, tymi, którzy idą na swoje drogi i ufają Mu.
Psalm 18:2 - „Pan jest moją skałą, moją fortecą i moim wyzwolicielem; mój Bóg jest moją skałą, w której schronię. On jest moją tarczą i mocą, która mnie ratuje, moja wieża”. Ten werset mówi o zaufaniu Dawida do Boga jako jego skały, jego fortecy i jego schronieniu, które chroni go przed złem.
Psalm 34:7 - „Anioł Lorda obozującej wokół tych, którzy go boją się i dostarcza”. Ten werset mówi o ochronie, jaką Bóg oferuje swoim wiernym sługom, wysyłając swoich aniołów, aby ich chronić.
Psalm 37:28 - „Albowiem Pan kocha, kto praktykuje sprawiedliwość, i nie porzuci swego wiernego; na zawsze będzie chroniony, ale zejście niegodziwych zostanie wyeliminowane”. Ten werset mówi o ciągłej ochronie, jak Bóg oferuje swoich prawych sług i że ich nie porzuci.
Psalm 91:2 - „Powiem o Panu, On jest moim schronieniem i moją fortecą, moim Bogiem, którym ufam”. Ten werset mówi o zaufaniu Dawida do Boga jako Jego schronienia i fortecy, która chroni go przed złem.
“É loucura fixar o olhar no que rapidamente passa”. São Padre Pio de Pietrelcina
