1. Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.

2. Boże, słuchaj głosu mego, gdy się żalę; zachowaj me życie od strachu przed wrogiem.

3. Chroń mnie przed gromadą złoczyńców i przed zgrają źle postępujących.

4. Oni ostrzą jak miecz swe języki, a gorzkie słowa kierują jak strzały,

5. by ugodzić niewinnego z ukrycia, znienacka strzelają, wcale się nie boją.

6. Umacniają się w złym zamiarze, zamyślają potajemnie zastawić sidła i mówią sobie: Któż nas zobaczy

7. i zgłębi nasze tajemnice? Zamach został obmyślony, ale wnętrze człowieka - serce jest niezgłębione.

8. Lecz Bóg strzałami w nich godzi, nagle odnoszą rany,

9. własny język im gotuje upadek: wszyscy, co ich widzą, potrząsają głowami.

10. Ludzie zdjęci bojaźnią sławią dzieło Boga i rozważają Jego zrządzenia.

11. Sprawiedliwy weseli się w Panu, do Niego się ucieka, a wszyscy prawego serca się chlubią.





“Temos muita facilidade para pedir, mas não para agradecer”. São Padre Pio de Pietrelcina