Księga Psalmów, 36
1. Kierownikowi chóru. Dawida, sługi Pańskiego.
2. Nieprawość mówi do bezbożnika w głębi jego serca; bojaźni Boga nie ma przed jego oczyma.
3. Bo jego własne oczy [zbyt] mu schlebiają, by znaleźć swą winę i ją znienawidzić.
4. Słowa jego ust to nieprawość i podstęp, zaniechał mądrości i czynienia dobrze.
5. Na swoim łożu zamyśla nieprawość, wkracza na niedobrą drogę, nie stroni od złego.
6. Łaskawość Twoja, Panie, dosięga nieba, a Twoja wierność samych obłoków.
7. Twoja sprawiedliwość - jak najwyższe góry; Twoje wyroki - jak Wielka Otchłań: niesiesz, Panie, ocalenie ludziom i zwierzętom.
8. Jak cenna jest Twoja łaska, synowie ludzcy przychodzą do Ciebie, chronią się w cieniu Twych skrzydeł:
9. sycą się tłuszczem Twojego domu, poisz ich potokiem Twoich rozkoszy.
10. Albowiem w Tobie jest źródło życia i w Twej światłości oglądamy światłość.
11. Zachowaj łaskę Twą dla tych, co Ciebie znają, i sprawiedliwość Twą dla prawych sercem!
12. Niech mnie nie dogoni stopa pyszałka i ręka grzesznika niech mnie nie płoszy!
13. "Oto" czyniący nieprawość runęli: zostali powaleni i nie mogą powstać.