Księga Koheleta, 12

Stihovi vezani uz Księga Koheleta, 12:

Ecclesiastes Rozdział 12 przedstawia refleksję na temat starości, śmierci i znaczenia strachu przed Bogiem. Autor zwraca uwagę, że młodzież i zdrowie ulotne i że ostatecznie wszyscy ludzie umierają. Wzywa czytelnika do zapamiętania Stwórcy, gdy jest jeszcze młody i przygotowuje się do dnia śmierci. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Ecclesiastes 12:

Psalm 90:12: „Naucz nas mówić naszym dni, że możemy dotrzeć do mądrego serca”. Autor Ecclesiastes podkreśla znaczenie uznania zwięzłości życia i cieszenia się czasu, jaki mamy. Ten werset Psalmu 90 podkreśla potrzebę pamięci, że nasze życie jest ulotne i szukające mądrości.

Zadanie 14:5: „Jeśli twoje dni są zdeterminowane, jeśli liczba miesięcy jest z tobą, a jeśli masz granice, nie możesz przekazać”. Kaznodzieja mówi również o życiu ludzkim, aby uzyskać granicę ustaloną przez Boga. Ten werset pracy podkreśla ideę, że czas trwania ludzkiego życia jest skończony i pod kontrolą Boga.

Hebrajczyków 9:27: „A jak ludzie nakazują śmierć raz, po tym wyroku”. Autor Ecclesiastes podkreśla nieuchronność śmierci. Ten werset Hebrajczyków wskazuje, że wszyscy umieramy raz, a potem stawiamy czoła osądowi Boga.

2 Koryntian 5:10: „Ponieważ wszyscy musimy przejawiać się przed sądem Chrystusa, że ​​każdy otrzymuje to, co zrobił przez ciało, zgodnie z tym, co praktykował, dobro lub zło”. Kaznodzieja zachęca do bólu Boga i pamiętania go, gdy jesteśmy młodzi. Ten werset 2 Koryntian podkreśla potrzebę życia uczciwie i bycia odpowiedzialnym za nasze działania, wiedząc, że pewnego dnia rozliczymy się przed Bogiem.

Łukasza 12:20: „Ale Bóg powiedział do niego, głupi, dziś wasza dusza zapyta cię; i po co przygotowałeś, do kogo to będzie?” Kaznodzieja zachęca czytelnika do zapamiętania Stwórcy, gdy jest jeszcze młody i przygotowuje się do Dnia Śmierci. Ten werset Luke'a podkreśla znaczenie przygotowania się na śmierć w dowolnym momencie, ponieważ nie wiemy, kiedy nadejdzie.