Księga Rodzaju, 23
16. Abraham przystał na żądanie Efrona. Odważył więc Efronowi sumę, którą ten wymienił w obecności Chetytów: czterysta syklów srebra, jakie były wówczas w obiegu.
16. Abraham przystał na żądanie Efrona. Odważył więc Efronowi sumę, którą ten wymienił w obecności Chetytów: czterysta syklów srebra, jakie były wówczas w obiegu.
Genesis 23 mówi śmierć Sarah i poszukiwania Abrahama miejsca, w którym można ją pochować. Prosi synów Hete o jaskinię o użycie go jako grobu, i ostatecznie kupuje jaskinię Macpeli, gdzie zakopuje Sarę. Historia pokazuje znaczenie, jakie Abraham przywiązał na pogrzeb i honor zmarłych, a także szacunek dla lokalnych zwyczajów.
Psalm 116:15: „Precious jest na widoku Pana śmierci jego świętych”. Werset ten podkreśla znaczenie, jakie Bóg nadaje swoim sługom, nawet po śmierci, i może być związany ze sposobem, w jaki Abraham zajął się pogrzebem Sary.
Ecclesiastes 7:2: „Lepiej iść do domu, w którym jest żałoba niż pójście do domu, w którym jest uczta, ponieważ w tym jest koniec wszystkich ludzi, a żyjący stosuje go do twojego serca”. Ten werset podkreśla znaczenie zapamiętywania śmierci i wartości życia. Abraham był wyraźnie świadomy tej wartości i szukał odpowiedniego miejsca na pogrzeb Sary.
Filipian 3:20: „Ale nasze miasto jest w niebie, od którego oczekujemy również Zbawiciela, Pana Jezusa Chrystusa”. Ten werset podkreśla ideę, że nasz prawdziwy dom nie jest na ziemi, ale w niebie. Jednak, podobnie jak Abraham, ważne jest, aby szanować lokalne tradycje i dawać należne zaszczyt umarłym, gdy jesteśmy na ziemi.
Hebrajczyków 11:13: „Wszystkie te umarły w wierze bez otrzymania obietnic; ale widząc ich z daleka, wierząc w nich i obejmując ich, wyznał, że byli cudzoziemcami i pielgrzymami na ziemi”. Ten werset wskazuje, że słudzy Boży są tak obcokrajowcami na tej ziemi, tylko mijając, i przypomina nam, że powinniśmy traktować ziemię z szacunkiem i honorować lokalne zwyczaje, nawet gdy przygotowujemy się do naszej prawdziwej ojczyzny.
Objawienie 14:13: „I usłyszałem głos z nieba, który do mnie powiedział, napisz: Błogosławieni, którzy teraz umierają w Panu. Tak, Duch mówi, że mogą odpocząć od swoich dzieł, a ich dzieła podążają oni. " Ten werset podkreśla, że umarli, którzy umierają w Panu, zostaną pobłogosławieni i będą odpocząć. Abraham chciał się upewnić, że Sara ma odpowiednie miejsce do odpoczynku w pokoju.
“De todos os que vierem pedir meu auxílio, nunca perderei nenhum!” São Padre Pio de Pietrelcina
