Bible Catholique
 

Księga Nehemiasza, 9

30. Miałeś dla nich cierpliwość przez wiele lat i przestrzegałeś ich przez Ducha Twego za pośrednictwem Twoich proroków, lecz nie usłuchali. Wtedy wydałeś ich pod władzę obcych narodów.

Versets liés à Księga Nehemiasza, 9:

Nehemiasz 9 to rozdział, w którym Lewici mówią modlitwę wyznania za grzechy Izraela i potwierdzają przymierze z Bogiem. Wersety związane z tematami omówionymi w tym rozdziale to:

Powtórzonego Prawa 32:3-4: „Bo odwołam się do imienia Pana; daj chwałę naszemu Bogu. On jest skałą, której dzieło jest doskonałe, ponieważ wszystkie jego sprawiedliwe drogi są. Bóg jest wierny, który nie ma niegodziwości ; prosto jest on. " W tym wersecie Mojżesz wywyższa wierność i prawość Boga, tematy wzmocnione w modlitwie Lewitów w Nehemiaszu 9.

Psalm 106:6: „Sinmy jak nasi rodzice; popełniamy nieprawidłowość, praktykujemy niegodziwość”. Ten Psalm przedstawia historię Izraela i jego grzechów przeciwko Bogu, motywom zapamiętanym w modlitwie spowiedzi Lewitów w Nehemiaszu 9.

Izajasza 53:6: „Wszyscy my, jako owce, przekierujemy; każdy zwrócił się na swoją własną drogę; a Pan upuścił na niego niegodziwość nas wszystkich”. Ten werset podkreśla grzeszną naturę ludzkości i potrzebę spowiedzi i pokuty, które są elementami obecnymi w modlitwie Lewitów w Nehemiaszu 9.

Jeremiasz 31:33: „Ale to jest przymierze, które zrobię z domem Izraela po tamtych dniach, mówi Pan, wkładam swoje prawo i napiszę je do Jego serca; a ja będę waszym Bogiem, a oni będą będą moi lud ”. Werset ten mówi o przymierzu, które Bóg ustanowił z Izraelem i które jest potwierdzone w modlitwie Lewitów w Nehemiaszu 9.

Daniel 9:4: „Modliłem się do Pana, mojego Boga i wyznałem i powiedziałem: Ach! Panie! Wielki i ogromny Bóg, który utrzymuje przymierze i miłosierdzie wobec tych, którzy cię kochają i zachowują wasze przykazania”. Ten werset przedstawia spowiedź Daniela przez grzechy Izraela i jego apel do Bożego miłosierdzia, tematów, które są również omawiane w modlitwie Lewitów w Nehemiaszu 9.





“Dirás tu o mais belo dos credos quando houver noite em redor de ti, na hora do sacrifício, na dor, no supremo esforço duma vontade inquebrantável para o bem. Este credo é como um relâmpago que rasga a escuridão de teu espírito e no seu brilho te eleva a Deus”. São Padre Pio de Pietrelcina