Księga Psalmów, 32
8. Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz; umocnię moje spojrzenie na tobie.
8. Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz; umocnię moje spojrzenie na tobie.
Psalm 32 jest psalmem spowiedzi i przebaczenia, w którym psalmista wyraża swoją radość z wybaczenia przez Boga. Mówi o tym, jak brak wyznania jego grzechów wpłynął na niego fizycznie i emocjonalnie, ale także celebruje dobroć Boga w wybaczaniu i przywracaniu tych, którzy zwracają się do niego. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Psalmie 32:
Przysłów 28:13: „Ten, kto zakrywa swoje przestępstwa, nigdy się nie powiadomi; ale to, co ich wyznaje i pozostawia, osiągnie litość”. Ten werset podkreśla znaczenie spowiedzi i pokuty, aby otrzymać Boga przebaczenie.
Izajasza 1:18: „Chodź i powiedzmy Pana; nawet jeśli twoje grzechy są jak szkarłatne, staną się białe jak śnieg; nawet jeśli są czerwone jak Carmesim, staną się jak biała wełna”. Ten werset mówi o miłosierdziu Bożego o wybaczaniu grzechów i czyniąc je białymi jak śnieg.
1 Jana 1:9: „Jeśli wyznajemy nasze grzechy, jest on wierny i po prostu wybaczyć nam nasze grzechy i oczyścić nas z wszelkiej niesprawiedliwości”. Werset ten podkreśla znaczenie spowiedzi i pokuty, aby otrzymać przebaczenie i oczyszczenie Boga.
Psalm 51:10: „Stwarza we mnie, Boże, czyste serce i odnawia we mnie prostego ducha”. Ten werset jest modlitwą pokuty i proszoną przez oczyszczenie i odnowienie serca.
Psalm 34:18: „Blisko władcy tych, którzy mają złamane serce i zbaw skruszone ducha”. Ten werset mówi o dobroci Boga, aby być blisko tych, którzy mają złamane i skruszone serce, gotowe żałować i szukać przebaczenia.
“A mansidão reprime a ira.” São Padre Pio de Pietrelcina
