Fundar 178 Resultados para: tymi
Dawid przejął się tymi słowami, a że obawiał się bardzo Akisza, króla Gat, (1 Księga Samuela 21, 13)
Zgodnie z tymi wszystkimi słowami i zgodnie z tym całym widzeniem przemówił Natan do Dawida. (2 Księga Samuela 7, 17)
przysiągł król tymi słowami: Na życie Pana, który wyratował mnie z wszelkiego utrapienia! (1 Księga Królewska 1, 29)
Posłano więc po niego i wezwano go. Kiedy przybył Jeroboam oraz całe zgromadzenie Izraela, wtedy przemówili do Roboama tymi słowami: (1 Księga Królewska 12, 3)
A Roboam panował tylko nad tymi Izraelitami, którzy mieszkali w miastach Judy. (1 Księga Królewska 12, 17)
Wobec tego Asa wziął srebro i złoto, pozostałe w skarbcach świątyni Pańskiej i w skarbcach pałacu królewskiego, i powierzywszy je swoim sługom, posłał je król Asa przebywającemu w Damaszku królowi Aramu Ben-Hadadowi, synowi Tabrimona, syna Chezjona, z tymi słowami: (1 Księga Królewska 15, 18)
Na to odpowiedział król Izraela tymi słowami: Według twego słowa, panie mój, królu, twój jestem ja i wszystko, co moje. (1 Księga Królewska 20, 4)
A tymi, którzy wyszli z miasta, były drużyny naczelników krajowych i wojsko za nimi. (1 Księga Królewska 20, 19)
Pewna kobieta spośród żon uczniów proroków wołała do Elizeusza tymi słowami: Twój sługa a mój mąż umarł. A ty wiesz, że twój sługa bał się Pana. Lecz lichwiarz przyszedł, aby zabrać sobie dwoje moich dzieci na niewolników. (2 Księga Królewska 4, 1)
Lecz słudzy jego przybliżyli się i przemówili do niego tymi słowami: Gdyby prorok kazał ci spełnić coś trudnego, czy byś nie wykonał? O ileż więc bardziej, jeśli ci powiedział: Obmyj się, a będziesz czysty? (2 Księga Królewska 5, 13)
Potem Elizeusz modlił się tymi słowami: Panie! Racz otworzyć oczy jego, aby widział. Pan otworzył oczy sługi, a on zobaczył: oto góra pełna była ognistych rumaków i rydwanów otaczających Elizeusza. (2 Księga Królewska 6, 17)
Kiedy [Aramejczycy] schodzili do niego, Elizeusz modlił się do Pana tymi słowami: Dotknij - proszę - tych ludzi ślepotą! I dotknął ich Pan ślepotą, według prośby Elizeusza. (2 Księga Królewska 6, 18)
