Fundar 11 Resultados para: dziwili
a kiedy to wykonali i po upływie pewnego czasu zaświeciło słońce, które przedtem było za chmurami, zapłonął ogień tak wielki, że dziwili się wszyscy. (2 Machabejska 1, 22)
Poszedł więc i zaczął rozgłaszać w Dekapolu wszystko, co Jezus z nim uczynił, a wszyscy się dziwili. (Ewangelia Marka 5, 20)
A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: Któż więc może się zbawić? (Ewangelia Marka 10, 26)
A kiedy byli w drodze, zdążając do Jerozolimy, Jezus wyprzedzał ich, tak że się dziwili; ci zaś, którzy szli za Nim, byli strwożeni. Wziął znowu Dwunastu i zaczął mówić im o tym, co miało Go spotkać: (Ewangelia Marka 10, 32)
On zażądał tabliczki i napisał: Jan będzie mu na imię. I wszyscy się dziwili. (Ewangelia Łukasza 1, 63)
A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. (Ewangelia Łukasza 2, 18)
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. (Ewangelia Łukasza 2, 33)
A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa? (Ewangelia Łukasza 4, 22)
Na to przyszli Jego uczniowie i dziwili się, że rozmawiał z kobietą. Jednakże żaden nie powiedział: Czego od niej chcesz? - lub: - Czemu z nią rozmawiasz? (Ewangelia Jana 4, 27)
Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. (Ewangelia Jana 5, 20)
Widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. (Dzieje Apostolskie 4, 13)