Fundar 6172 Resultados para: Są

• Abraham dał swemu synowi, którego mu Sara urodziła, imię Izaak. (Księga Rodzaju 21, 3)

• Sara mówiła: Powód do śmiechu dał mi Bóg. Każdy, kto się o tym dowie, śmiać się będzie z mej przyczyny. (Księga Rodzaju 21, 6)

• I dodawała: Któż by się ośmielił rzec Abrahamowi: Sara będzie karmiła piersią dzieci, a jednak urodziłam syna mimo podeszłego wieku mego męża. (Księga Rodzaju 21, 7)

• Sara widząc, że syn Egipcjanki Hagar, którego ta urodziła Abrahamowi, naśmiewa się z Izaaka, (Księga Rodzaju 21, 9)

• A wtedy Bóg rzekł do Abrahama: Niechaj ci się nie wydaje złe to, co Sara powiedziała o tym chłopcu i o twojej niewolnicy. Posłuchaj jej, gdyż tylko od Izaaka będzie nazwane twoje potomstwo. (Księga Rodzaju 21, 12)

• Abraham zaś zasadził w Beer-Szebie drzewo tamaryszkowe. Tam też wzywał imienia Pana, Boga Wiekuistego. (Księga Rodzaju 21, 33)

• Usa, syna pierworodnego, Buza, jego brata, Kemuela, praojca Aramejczyków, (Księga Rodzaju 22, 21)

• Sara doczekała się stu dwudziestu siedmiu lat życia. (Księga Rodzaju 23, 1)

• Zmarła ona w Kiriat-Arba, czyli w Hebronie, w kraju Kanaan. Abraham rozpoczął więc obrzędową żałobę po Sarze, aby ją opłakać. (Księga Rodzaju 23, 2)

• A potem Abraham pochował swoją żonę Sarę w pieczarze na polu zwanym Makpela w pobliżu Mamre, czyli Hebronu, w kraju Kanaan. (Księga Rodzaju 23, 19)

• Żona zaś pana mego, Sara, urodziła panu memu w podeszłym swym wieku syna. Jemu to oddał on całą swą majętność. (Księga Rodzaju 24, 36)

• Wtedy oni rzekli: Zawołajmy dziewczynę i zapytajmy ją samą. (Księga Rodzaju 24, 57)