Fundar 9 Resultados para: Żałobę
Zmarła ona w Kiriat-Arba, czyli w Hebronie, w kraju Kanaan. Abraham rozpoczął więc obrzędową żałobę po Sarze, aby ją opłakać. (Księga Rodzaju 23, 2)
A lud słysząc te twarde słowa, przywdział żałobę i nie włożył ozdób swych na siebie. (Księga Wyjścia 33, 4)
Samuel umarł, a wszyscy Izraelici obchodzili po nim żałobę. Pochowany on został w swym mieście Rama. A Saul usunął wróżbitów i czarnoksiężników z kraju. (1 Księga Samuela 28, 3)
Tak więc zwycięstwo zmieniło się w tym dniu w żałobę dla całego ludu. Posłyszał bowiem lud w tym dniu wiadomość: Król martwi się z powodu swego syna. (2 Księga Samuela 19, 3)
Efraim, ich ojciec, przez długi czas obchodził żałobę i przychodzili bracia jego, aby go pocieszyć. (1 Księga Kronik 7, 22)
Jak wielka chwała kiedyś, tak wielkie teraz stało się jej upokorzenie: wielkość jej w żałobę się przemieniła. (1 Machabejska 1, 40)
Płacz gorzko i z przejęciem uderzaj się w piersi, zarządź żałobę odpowiednio do jego godności, dzień jeden lub dwa, dla uniknięcia potwarzy, potem już daj się pocieszyć w smutku! (Mądrość Syracha 38, 17)
Znikła z serc naszych radość, w żałobę przeszły nam tańce. (Lamentacje Jeremiasza 5, 15)
Zamienię święta wasze w żałobę, a wszystkie wasze pieśni w lamentacje; nałożę na wszystkie biodra wory, a na wszystkie głowy [sprowadzę] łysinę i uczynię żałobę jak po jedynaku, a dni ostatnie jakby dniem goryczy. (Księga Amosa 8, 10)