Lamentacje Jeremiasza, 2
18. Wołaj sercem do Pana, Dziewico, Córo Syjonu; niech łzy twe płyną jak rzeka we dnie i w nocy; nie dawaj sobie wytchnienia, niech źrenica twego oka nie zna spoczynku!
18. Wołaj sercem do Pana, Dziewico, Córo Syjonu; niech łzy twe płyną jak rzeka we dnie i w nocy; nie dawaj sobie wytchnienia, niech źrenica twego oka nie zna spoczynku!
Lamentacje 2 opisuje zniszczenie Jerozolimy przez armię babilońską i dolegliwość ludzi bezdomnych i jedzenia. Rozdział przedstawia miasto Jeruzalem jako opustoszałą wdowę, która płacze i wzywa o pomoc, ale nikt jej nie pomaga. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w lamentacjach 2:
Psalm 137:5-6: „Jeśli cię zapomnę, o Jeruzalem, zapomnij o moim prawa do zręczności. " Ten Psalm przedstawia ból i tęsknotę, że wygnani Żydzi odczuwali swoje rodzinne miasto, Jeruzalem, po zniszczeniu przez Babilończyków. Ta tęsknota jest tematem obecnym w Lamentacjach 2.
Izajasza 3:26: „A ich drzwi jęczą i opłakują; opuściła, usiądzie na podłodze”. Podobnie jak w Lamentacjach 2, Izajasza 3 opisuje miasto (Jeruzalem) opuszczone i beznadziejne. Izajasz używa również obrazu drzwi jęczących i żałoby, który jest postacią języka obecnego w lamentacjach 2.
Ezechiel 27:30-31: „A oni opłakują cię z goryczy duszy, a oni wymyślą gorzkie płaczące, mówiąc, kto był jak opona, zniszczona na środku morza? Kiedy twoi handlowcy byli książętami, a twoi kupcy najbardziej zniszczni ziemi ... ”Ten werset opisuje lament mieszkańców strzelania, który również został zniszczony. Płakanie i lamentacja są powszechnymi tematami w lamentacjach 2.
Joel 2:12-13: „Mimo to Pan mówi:„ Przekształć cię na mnie całego serca; i to z postami, płaczem i tepem. I rozerwijcie twoje serce, a nie one, a nie one ubrania , i nawróć się do Pana, waszego Boga, bo jest miłosierny i współczujący, późno w gniewu i bardzo skorzystał i żałuje od zła ”. Joel wzywa ludzi do żałowania z grzechów i zwrócenia się do Boga, który jest miłosierny. To przesłanie jest podobne do obecności w Lamentacjach 2, gdzie ludzie są opisywani jako zasługujący na boską karę.
Zachariasz 1:15: „I jestem bardzo oburzony przed narodami; ponieważ byłem trochę oburzony, ale pogorszyli zło”. W tym wersecie Bóg jest oburzony narodami, które czują się bezpiecznie, podczas gdy Jeruzalem został zniszczony. Ten boski gniew jest również obecny w lamentacjach 2, gdzie ludzie cierpią z powodu kary Boga za swoje grzechy.
“Que Nossa Senhora nos obtenha o amor à cruz, aos sofrimentos e às dores.” São Padre Pio de Pietrelcina
