Catholic Bible
 

Księga Rodzaju, 33

10. Jakub rzekł: Ależ nie! Jeśli mnie darzysz życzliwością, przyjmij ode mnie ten mój dar. Bo przecież gdym ujrzał twe oblicze, było ono obliczem jakby istoty nadziemskiej i okazałeś mi wielką życzliwość.

Verses related to Księga Rodzaju, 33:

Genesis 33 opisuje spotkanie Ezau i Jacoba po latach separacji. Jacob, obawiając się zemsty Ezawa, wysyła prezenty, aby uspokoić swojego brata. Rozdział kończy się ofertą Ezau w podróży z Jacobem, ale Jacob odmawia, twierdząc, że dzieci i stada są słabe i potrzebują odpoczynku. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Księdze Rodzaju 33:

Powtórzonego Prawa 23:7 - „Nie będziesz nie powstrzymać edomy, bo to twój brat, a nie Egipcjanin, ponieważ cudzoziemiec poszedł w jego ziemi”. Ten werset podkreśla znaczenie pojednania między braciami, nawet jeśli w przeszłości mieli konflikty. Jacob i Ezu to bracia, którzy pogodziją się po latach wrogości.

Przysłów 16:7 - „Kiedy drogi człowieka podoba się Panu, swoim wrogom zawierają pokój z Nim”. Ten werset podkreśla znaczenie działania z sprawiedliwością i uczciwością, co może nawet doprowadzić wrogów do pogodzie. Jacob działał z uczciwością i wysłał do Ezau, aby go uspokoić.

Izajasza 32:17 - „A skutkiem sprawiedliwości będzie pokój, a działanie sprawiedliwości, odpoczynku i bezpieczeństwa na zawsze”. Ten werset podkreśla związek między sprawiedliwością a pokojem. Jacob i Ezu znaleźli pokój po latach konfliktu, dzięki sprawiedliwości i uczciwości Jakuba.

Mateusza 5:9 - „Błogosławieni są pokój, ponieważ będą nazywani dziećmi Boży”. Ten werset podkreśla znaczenie pokoju i pojednania w życiu chrześcijańskim. Jacob i Ezu pojedtali się po latach konfliktu i dlatego mogą być uznawani za zadania.

Hebrajczyków 12:14 - „Śledziłem pokój z całym i uświęceniem, bez którego nikt nie zobaczy Pana”. Ten werset podkreśla znaczenie pokoju i uświęcenia w życiu chrześcijańskim. Jacob i Ezu pojedtali się po latach konfliktu, a zatem podążyli ścieżką pokoju i uświęcenia.





“O Senhor sempre orienta e chama; mas não se quer segui-lo e responder-lhe, pois só se vê os próprios interesses. Às vezes, pelo fato de se ouvir sempre a Sua voz, ninguém mais se apercebe dela; mas o Senhor ilumina e chama. São os homens que se colocam na posição de não conseguir mais escutar.” São Padre Pio de Pietrelcina