Księga Izajasza, 6
6. Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza.
6. Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza.
Izajasza 6 opisuje wizję proroka Izajasza o Panu, siedzącym na swoim tronie, otoczonym przez surafinów, które płakały „święte, święte”. Izajasz był skonfrontowany z świętością Boga i Jego własną grzesznością, ale został oczyszczony i zlecił ogłosić Boży przesłanie dla ludu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Izajaszu 6:
Przysłów 1:7: „Strach przed Panem jest zasadą wiedzy; szaleńcy gardzą mądrością i instrukcją”. Ten werset mówi o znaczeniu lęku przed Bogiem i o tym, jak fundamentalne dla naszego zrozumienia i mądrości. Izajasza 6 wyraźnie przedstawia świętość Boga i odpowiednią reakcję na Jego obecność.
Rzymian 3:23-24: „Albowiem wszyscy zgrzeszyli i pozbawieni, są chwały Bożej, będąc uzasadnionym swobodą łaską poprzez odkupienie, które jest w Chrystusie Jezusie”. Widzimy tutaj, że wszyscy zgrzeszyli i są oddzieleni od chwały Boga, ale łaska Boga w Chrystusie Jezusa usprawiedliwia nas i pogodzi z Nim. Izajasza 6 pokazuje, w jaki sposób świętość Boga ujawnia naszą grzeszność i jak musimy zostać oczyszczeni, aby zbliżyć się do niej.
1 Piotra 1:15-16: „Ale jako święty jest tym, który cię nazwał, pragnienie was także świętych w swoim stylu życia; bo jest napisane: pragnienie, bo jestem święty”. Piotr cytuje Kapłańskiego 11:44-45, gdzie Bóg wzywa Jego lud, aby był święty, ponieważ jest święty. Izajasza 6 pokazuje świętość Boga i potrzebę oczyszczenia, aby być w Jego obecności.
Jana 12:41: „Izajasz powiedział to, ponieważ zobaczył swoją chwałę i mówił o nim”. Widzimy tutaj, że Izajasz 6 jest cytowany jako źródło proroctwa o Jezusie. Izajasz widział chwałę Boga w swojej świętości, a ten pogląd zlecił mu mówić w imieniu Boga. Jezus, Syn Boży, jest ucieleśnieniem chwały Bożej.
Objawienie 4:8: „A cztery żywe istoty miały, każda z nich, sześć skrzydeł i do otaczania, a wewnątrz były pełne oczu; i nie mają reszty dnia i nocy, głosząc: święty, święty święty, Święty to Pan Bóg, Wszechmogący, tym, który był, który jest i który musi przyjść ”. Ten werset opisuje scenę bardzo podobną do wizji Izajasza w Izajasza 6. Żywe istoty głoszą Bożą świętość i rozpoznają Jego suwerenność.
“Faltar com a caridade¨¦ como ferir a pupila dos olhos de Deus.” São Padre Pio de Pietrelcina
