Księga Daniela, 10
15. Gdy on jeszcze mówił do mnie te słowa, padłem twarzą ku ziemi i oniemiałem.
15. Gdy on jeszcze mówił do mnie te słowa, padłem twarzą ku ziemi i oniemiałem.
Rozdział 10 książki Daniela donosi o nadprzyrodzonym spotkaniu Proroka do niebiańskiego posłańca, który instruuje go o serii przyszłych wizji. W tym rozdziale opisano także fizyczną reakcję Daniela na widzenie, osłabienie i potrzebę wzmocnienia. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Danielu 10:
2 Kroniki 15:7: „Ale staraj się i nie zemdlaj rąk; bo wasza praca ma nagrodę”. Ten werset zachęca do wytrwałości i wytrwałości, cech niezbędnych do przezwyciężenia słabości i demotywacji, które mogą powstać podczas duchowego spaceru.
Izajasza 40:31: „Ale ci, którzy czekają na Pana, odnowią swoje mocne strony; powstanie ze skrzydłami jako Orły; uciekną i nie zmęczą się; pójdą i nie będą się przykleić”. Ten fragment podkreśla znaczenie zaufania Bogu, aby uzyskać niezbędną siłę, aby przezwyciężyć przeciwności losu i osiągnąć Jego wolę.
1 Koryntian 15:58: „Dlatego moi ukochani bracia, jędrcy i ciągłe pragnienie, zawsze obficie w pracy Pana, wiedząc, że wasza praca nie jest trafiona do Pana”. Ten werset podkreśla znaczenie wytrwałości i poświęcenia w chrześcijańskim spacerze, pamiętając, że nasze dzieła w Bogu nie są na próżno.
Filipian 4:13: „Mogę wszystko, kto mnie wzmacnia”. Ten fragment podkreśla, że możemy pokonać wszelkie trudności i wyzwania poprzez moc Boga w nas.
Kolosan 1:11: „Wzmocniono z całą mocą, zgodnie z siłą Jego chwały, z całą cierpliwością i długoterminowym z radością” Ten werset podkreśla źródło naszej siły i zdolności do wytrwałości i życia zgodnie z wolą Boga, kto To chwała i boska moc.
“O amor e o temor devem sempre andar juntos. O temor sem amor torna-se covardia. São Padre Pio de Pietrelcina
