Ewangelia Jana, 6
31. Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: Dał im do jedzenia chleb z nieba.
31. Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: Dał im do jedzenia chleb z nieba.
Święty Jan 6 zajmuje się mnożeniem chleba i ryb, dyskursu Jezusa jako chleba życia i niedowierzania uczniów. Wybrane wersety to:
1 Koryntian 10:17: „Ponieważ jest jeden chleb, my, wielu, jesteśmy jednym ciałem, ponieważ wszyscy uczestniczymy w jednym chlebie”. Ten werset dotyczy idei, że Jezus jest chlebem życia i sposobem, w jaki uczestniczymy w Niego.
Jan 1:14: „A słowo stało się ciałem i mieszka wśród nas, i widzieliśmy Jego chwałę, chwałę jako jedynego syna Ojca, pełen łaski i prawdy”. Werset ten odnosi się do idei, że Jezus jest chlebem życia, który zszedł z nieba.
Jana 3:16: „Dla Boga tak kochał świat, że dał swego jedynego spędzonego syna, że każdy, kto w Niego wierzy, nie zginą, ale miał życie wieczne”. Ten werset dotyczy idei, że Jezus jest ofertą życia wiecznego dla tych, którzy w Niego wierzą.
Jana 14:6: „Jezus odpowiedział, jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca, z wyjątkiem mnie”. Werset ten odnosi się do idei, że Jezus jest jedynym sposobem na zbawienie i życie wieczne.
Jana 20:31: „Ale zostały napisane, że mogą uwierzyć, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, i że wierząc, że ma życie w Jego imieniu”. Werset ten odnosi się do centralnej idei św. Jana 6, że Jezus jest chlebem życia, który daje życie wieczne i jak powinniśmy wierzyć w Niego, aby miał to życie.
“O amor sem temor torna-se presunção.” São Padre Pio de Pietrelcina
