Gefunden 25 Ergebnisse für: odrzucił
Gdy przestał mówić, odrzucił szczękę i nazwał to miejsce Ramat-Lechi. (Księga Sedziów 15, 17)
Odrzucił lud radę Samuela i wołał: Nie, lecz król będzie nad nami, (1 Księga Samuela 8, 19)
Bo opór jest jak grzech wróżbiarstwa, a krnąbrność jak złość bałwochwalstwa. Ponieważ wzgardziłeś nakazem Pana, odrzucił cię On jako króla. (1 Księga Samuela 15, 23)
Na to Samuel odrzekł Saulowi: Nie pójdę z tobą, gdyż odrzuciłeś słowo Pana i dlatego odrzucił cię Pan. Nie będziesz już królem nad Izraelem. (1 Księga Samuela 15, 26)
Amasa leżał zbroczony krwią pośrodku ruchliwej drogi. Człowiek ów zauważył, że przystaje cały lud. Odrzucił więc Amasę z drogi na pole i przykrył go płaszczem: zauważył bowiem, że każdy z przechodniów zatrzymywał się. (2 Księga Samuela 20, 12)
Lecz Pan okazał im łaskę, zmiłował się nad nimi i zwrócił się ku nim ze względu na przymierze swoje z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. Nie chciał ich zatracić i nie odrzucił ich od swego oblicza, "aż do tego czasu". (2 Księga Królewska 13, 23)
Wtedy Pan zapłonął gwałtownym gniewem przeciw Izraelowi i odrzucił go od swego oblicza. Pozostało tylko samo pokolenie Judy. (2 Księga Królewska 17, 18)
Wtedy Pan odrzucił całe potomstwo Izraela, poniżył je i wydał je w moc łupieżców, aż wreszcie odrzucił je od swego oblicza. (2 Księga Królewska 17, 20)
Aż wreszcie Pan odrzucił Izraela od swego oblicza, tak jak zapowiedział przez wszystkie sługi swoje, proroków. I przesiedlił Izraelitów z własnego kraju w niewolę do Asyrii, gdzie są aż do dnia dzisiejszego. (2 Księga Królewska 17, 23)
Prawdziwie, z powodu gniewu Pana przyszło to na Jerozolimę i na Judę, tak iż w końcu odrzucił On ich od oblicza swego. Sedecjasz zbuntował się przeciw królowi babilońskiemu. (2 Księga Królewska 24, 20)
Tam zadrżeli ze strachu, gdzie strachu nie było, albowiem Bóg rozproszył kości tych, co cię oblegli; doznali wstydu, bo Bóg ich odrzucił. (Księga Psalmów 53, 6)
Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, i zupełnie odrzucił Izraela. (Księga Psalmów 78, 59)