Katholische Bibel
 

List do Rzymian, 6

16. Czyż nie wiecie, że jeśli oddajecie samych siebie jako niewolników pod posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu dajecie posłuch: bądź [niewolnikami] grzechu, [co wiedzie] do śmierci, bądź posłuszeństwa, [co wiedzie] do sprawiedliwości?

Verse im Zusammenhang mit List do Rzymian, 6:

Rzymian 6 to rozdział, który zajmuje się znaczeniem śmierci i zmartwychwstania Chrystusa w życiu chrześcijanina. Rozdział mówi o potrzebie śmierci za grzech i życia wobec Boga. Podkreśla także łaskę Bożej, dając zbawienie jako bezpłatny dar, ale który wymaga odpowiedzi na uświęcenie i posłuszeństwo tym, którzy ją otrzymują.

Rzymian 6:4 - „Dlatego zostaliśmy pochowani z Nim w śmierci przez chrzest, który podobnie jak Chrystus został wychowany z martwych przez chwałę Ojca, żyjemy również nowe życie”. Werset ten podkreśla znaczenie chrztu jako symbolu śmierci grzechu i zmartwychwstania dla nowego życia w Chrystusie, które jest podkreślane w rozdziale.

Rzymian 6:11 - „Więc uważasz się również za śmierci grzechu, ale żywy do Boga w Chrystusie Jezusie”. Werset ten podkreśla znaczenie uznania śmierci za grzech i potrzebę życia dla Boga w Chrystusie.

Rzymian 6:14 - „Albowiem grzech ich nie zdominuje, ponieważ nie jesteś zgodnie z prawem, ale pod łaską”. Ten werset podkreśla wolność, którą mamy w Chrystusie, nie będąc już zdominowanym przez grzech, ale łaską.

Rzymian 6:23 - „Pensja grzechu jest śmiercią, ale wolnym darem Boga jest życie wieczne w Chrystusie Jezusie, naszym Panu”. Ten werset podkreśla łaskę Bożej, dając życie wieczne jako wolny dar, ale także powagę grzechu i konsekwencje śmierci.

Rzymian 6:6 - „Wiemy, że nasz stary człowiek został z nim ukrzyżowany, aby ciało grzechu zostało zniszczone i nie będziemy już niewolnikami grzechu”. Ten werset podkreśla potrzebę pozbycia się starego człowieka, grzechu i odnowienia w Chrystusie, który jest głównym tematem Rzymian 6.





“Subamos sem nos cansarmos, sob a celeste vista do Salvador. Distanciemo-nos das afeições terrenas. Despojemo-nos do homem velho e vistamo-nos do homem novo. Aspiremos à felicidade que nos está reservada.” São Padre Pio de Pietrelcina