Katholische Bibel
 

List do Galatów, 6

14. Co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata.

Verse im Zusammenhang mit List do Galatów, 6:

Galacjan 6 zajmuje się znaczeniem pomagania i zachęcania do wspólnoty chrześcijańskiej, a także znaczenia sadzenia nasion duchowych, które skutkują wiekami. Rozdział dotyczy również potrzeby, aby każda osoba wzięła odpowiedzialność za własne działania i nie porównuje z innymi. Oto pięć wersetów związanych z tymi tematami:

Filipian 2:4 - „Nie mają każdego z nich, ale także interesów”. Werset ten podkreśla znaczenie stawiania innych na pierwszym miejscu i pomagania sobie nawzajem w społeczności chrześcijańskiej, co jest ważnym tematem w Galacjan 6.

Rzymian 12:15 - „Radujcie się z tymi, którzy się radują; płaczą z tymi, którzy płaczą”. Tutaj Paweł wzywa chrześcijan do troszczenia się o emocje i sytuacje innych oraz do obecności, aby im pomóc, niezależnie od ich okoliczności.

Jana 15:5 - „Jestem winoroślą; jesteście patykami. Kto pozostaje we mnie i mnie w nim, daje dużo owoców; bo bez mnie możesz to zrobić”. Ten werset podkreśla znaczenie pozostania w Chrystusie, aby wytwarzać duchowe owoce i rosnąć w naszej wierze, temat poruszany w Galacjan 6.

1 Piotra 5:5 - „Podobnie ty, młody, pragnienie starszych; i pragnienie siebie nawzajem i płaszczem pokory, ponieważ Bóg opiera się znakomitej, ale daje łaskę pokornym”. Werset ten podkreśla znaczenie pokory i poddania się innym, a nie porównywaniu siebie i chwaleniu się, jak zbliżyli się w Galacjan 6.

Jakuba 5:16 - „Przyznajcie zatem wasze grzechy sobie i módlcie się za wzajemnie, aby zostać uzdrowieni. Ze względu na jego skuteczność”. Tutaj Jakub zachęca chrześcijan do wyznawania sobie swoich grzechów i modlitwy za siebie, podkreślając znaczenie osobistej odpowiedzialności i wzajemnej pomocy w społeczności chrześcijańskiej.





“A pessoa que nunca medita é como alguém que nunca se olha no espelho e, assim, não se cuida e sai desarrumada. A pessoa que medita e dirige seus pensamentos a Deus, que é o espelho de sua alma, procura conhecer seus defeitos, tenta corrigi-los, modera seus impulsos e põe em ordem sua consciência.” São Padre Pio de Pietrelcina