Księga Barucha, 4
12. Niech nikt się nie śmieje, żem wdowa i opuszczona przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego.
12. Niech nikt się nie śmieje, żem wdowa i opuszczona przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego.
Baruc 4 to rozdział Starego Testamentu, który mówi o przywróceniu ludu Izraela po wygnaniu w Babilonie. Rozdział zaczyna się od wezwania ludu Izraela do radowania się i radości, ponieważ Bóg sprowadził ich z powrotem do krainy swoich przodków. Podkreśla także znaczenie mądrości i posłuszeństwa Bogu. Następnie znajduje się pięć wersetów związanych z tematami pokrytymi w Baruc 4, w kolejności bliskości rozdziału:
Izajasza 40:1-2: „Pociesz, pociesz mój lud, powiedz wasz boga. Porozmawiaj wygodnie z Jerozolimą, i płacz, że twoja złośliwość się skończyła, że twoja niegodziwość jest zwiadowana i już otrzymała podwójnie z ręki. Pana dla wszystkich Jego grzechy. " Ten werset mówi o przywróceniu ludu Izraela po wygnaniu w Babilonie, głównym tematowi w Baruc 4.
Powtórzonego Prawa 30:1-3: „Czy to, że kiedy wszystkie te rzeczy przydarzają się wam, błogosławieństwo i przekleństwo, które wam stawiam, medytuje w nich w twoim sercu, wśród wszystkich narodów, w których rzucasz Pana, Boga, I nawrócicie się do Pana, waszego Boga i usłyszysz twój głos według wszystkiego, co wam rozkazuję dzisiaj, ty i wasze dzieci, z całego serca i całą duszą, wtedy Pan, wasz Bóg, odwróci się od waszej niewoli i lituje cię. " Ten werset mówi także o przywróceniu ludu Izraela po wygnaniu w Babilonie, głównym tematowi w Baruc 4.
Psalm 126:1-2: „Kiedy Pan przyniósł z niewoli tych, którzy wrócili na Syjon, byliśmy jak ci, którzy marzą. Wtedy nasze usta były pełne śmiechu i języka piosenek; wtedy powiedziano to wśród pogan: wielkie rzeczy stworzył do nich Pana. " Ten werset opowiada o radości, jaką lud Izraela odczuwa, gdy Bóg sprowadził ich z powrotem do krainy swoich przodków, temat poruszonego w Baruc 4.
Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie mieszaj we własnym zrozumieniu. Rozpoznaje go na wszystkie twoje sposoby, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Ten werset podkreśla znaczenie mądrości i posłuszeństwa dla Boga, tematy zwrócone w Baruc 4.
Psalm 119:105: „Lampa dla moich stóp jest twoim słowem i światłem na moją drogę”. Ten werset podkreśla także znaczenie mądrości i posłuszeństwa dla Boga, tematów objętych Baruc 4.
“Para consolar uma alma na sua dor, mostre-lhe todo o bem que ela ainda pode fazer.” São Padre Pio de Pietrelcina
