1. Hiob na to odpowiedział i rzekł:

2. I dziś ma skarga jest gorzka, bo ręką swą ból mi zadaje.

3. Obym ja wiedział, gdzie można Go znaleźć, jak dotrzeć do Jego stolicy?

4. Wszcząłbym przed Nim swą sprawę i pełne dowodów miał usta.

5. Gdybym znał słowa obrony, wiedział, co On mi odpowie...

6. Czy natrze na mnie gwałtownie? Raczej zwróci na mnie uwagę.

7. Z Nim się prawuję niewinny. Mój sędzia wypuści mnie wolno.

8. Pójdę na wschód: tam Go nie ma; na zachód - nie mogę Go dostrzec.

9. Na lewo sieje zniszczenie - nie widzę, na prawo się kryje - nie dojrzę.

10. Lecz On zna drogę, którą kroczę, z prób wyjdę czysty jak złoto.

11. Moja noga kroczy w ślad za Nim, nie zbaczam, idę Jego ścieżką;

12. nie gardzę nakazem warg Jego i w sercu słowa ust Jego chowam.

13. Lecz On doświadcza, kto zmieni? On postanowił, wykonał.

14. Plany wykonać potrafi. Wiele ich tai w swym sercu.

15. Więc drżę przed Jego obliczem, ze strachem o Nim rozmyślam,

16. Bóg grozą przenika me serce, Wszechmocny napełnia mnie lękiem.

17. Bodajbym w mroku zaginął, ciemności miał przed oczami!





“Quanto maiores forem os dons, maior deve ser sua humildade, lembrando de que tudo lhe foi dado como empréstimo.”(Pe Pio) São Padre Pio de Pietrelcina