Bíblia Católica
 

Ewangelia Łukasza, 11

42. Lecz biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiego rodzaju jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą. Tymczasem to należało czynić, i tamtego nie opuszczać.

Versículos relacionados com Ewangelia Łukasza, 11:

Rozdział 11 St. Łukasza zaczyna się od uczniów proszących Jezusa, aby nauczyli ich modlitwy. Następnie Jezus wyjaśnia znaczenie wytrwałości w modlitwie i uczy o związku między rodzicami i dziećmi. Onbukuje także faryzeuszy za swoją hipokryzję i brak miłości do Boga. Wreszcie Jezus ostrzega przed niebezpieczeństwem odrzucenia mądrości Boga i potrzeby praktykowania Słowa Bożego w naszym życiu.

Przysłów 8:17: „Kocham tych, którzy mnie kochają i tych, którzy mnie szukają”. Ten werset mówi o znaczeniu poszukiwania boskiej mądrości, motywu poruszanego w różnych częściach rozdziału 11 Łukasza.

Mateusza 6:7: „A modlitwa nie używają próżnych powtórzeń, takich jak poganie, którzy myślą, że będą słyszeli”. Ten werset jest związany z nauczaniem Jezusa o modlitwie, który jest głównym tematem Łukasza Rozdział 11.

Jakub 1:22: „I pragnienie tego słowa, nie tylko słuchacze, oszukując siebie”. Ten werset mówi o znaczeniu praktykowania Słowa Bożego, czymś, co Jezus podkreśla pod koniec rozdziału 11 Łukasza.

Mateusza 23:23: „Biada wam, skrybowie i faryzeusze, hipokryci! Za tę dyizalną miętę, kopernię i kminek, i gardź najważniejszym prawem, osądem, miłosierdziem i wiary, ale musisz to zrobić te rzeczy, a nie pomijać te. " Werset ten odnosi się do nagany, którą Jezus czyni do faryzeuszy za swoją hipokryzję i brak miłości do Boga w rozdziale 11 Łukasza.

1 Jana 5:14: „I to jest zaufanie, które mamy w Nim, że jeśli poprosimy o coś, zgodnie z Jego wolą, on nas słyszy”. Ten werset jest związany z nauczaniem Jezusa o znaczeniu wytrwałości w modlitwie, tematem zwróconym na początku rozdziału 11 Łukasza.





“Há alegrias tão sublimes e dores tão profundas que não se consegue exprimir com palavras. O silêncio é o último recurso da alma, quando ela está inefavelmente feliz ou extremamente oprimida!” São Padre Pio de Pietrelcina