Znaleziono 27 Wyniki dla: uczyniła
Estera nie powiedziała o swoim pochodzeniu i o narodzie, tak jak to polecił jej Mardocheusz. Estera uczyniła zgodnie z poleceniem Mardocheusza, tak jakby była jeszcze pod jego opieką. (Księga Estery 2, 20)
Któż by z nich tego nie wiedział, że ręka Pana uczyniła wszystko: (Księga Hioba 12, 9)
Mądrość bowiem otworzyła usta niemych i głośnymi uczyniła języki niewprawnych. (Księga Mądrości 10, 21)
Nad córką zuchwałą wzmocnij czuwanie, aby nie uczyniła z ciebie pośmiewiska dla wrogów, przedmiotu gadania w mieście i zbiegowiska pospólstwa i by ci nie przyniosła wstydu wśród wielkiego tłumu. (Mądrość Syracha 42, 11)
Ażeby widzieli i poznali, rozważyli i pojęli wszyscy, że ręka Pańska to uczyniła, że Święty Izraela tego dokonał. (Księga Izajasza 41, 20)
Przecież moja ręka to wszystko uczyniła i do Mnie należy to wszystko - wyrocznia Pana. Ale Ja patrzę na tego, który jest biedny i zgnębiony na duchu, i który z drżeniem czci moje słowo. (Księga Izajasza 66, 2)
Jak możesz mówić: Nie uległam skażeniu, nie chodziłam za Baalami? Spójrz na swe postępowanie w Dolinie, przyznaj się, coś uczyniła! Młoda szybkonoga wielbłądzica, brykająca na wszystkie strony, (Księga Jeremiasza 2, 23)
abyś pamiętała i wstydziła się, i abyś ze wstydu ust swoich nie otwarła wówczas, gdy ci przebaczę wszystko, coś uczyniła - wyrocznia Pana Boga. (Księga Ezechiela 16, 63)
Ona zaś widząc, że się zawiodła, a jej nadzieja przepadła, wzięła inne ze swoich małych i uczyniła je lwiątkiem. (Księga Ezechiela 19, 5)
Odesławszy go rozkazał przyprowadzić drugiego i powiedział do niego: Potomku kananejski a nie judzki, piękność sprowadziła cię na bezdroża, a żądza uczyniła twe serce przewrotnym. (Księga Daniela 13, 56)
Wylewając ten olejek na moje ciało, na mój pogrzeb to uczyniła. (Ewangelia Mateusza 26, 12)
Zaprawdę, powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą tę Ewangelię, będą również opowiadać na jej pamiątkę to, co uczyniła. (Ewangelia Mateusza 26, 13)