Znaleziono 191 Wyniki dla: któż
A któż to wie, czy mądry on będzie, czy głupi? A władać on będzie całym mym dorobkiem, w który włożyłem trud swój i mądrość swoją pod słońcem. I to jest marność. (Księga Koheleta 2, 19)
Bo któż może jeść, któż może używać, a nie być od Niego zależnym? (Księga Koheleta 2, 25)
Któż pozna, czy siła życiowa synów ludzkich idzie w górę, a siła życiowa zwierząt zstępuje w dół, do ziemi? (Księga Koheleta 3, 21)
Zobaczyłem więc, że nie ma nic lepszego nad to, że się człowiek cieszy ze swych dzieł, gdyż taki jego udział. Bo któż mu pozwoli widzieć, co stanie się potem? (Księga Koheleta 3, 22)
A któż to wie, co w życiu dobre dla człowieka, dopóki liczy marne dni swego życia, które jakby cień przepędza? Bo kto oznajmi człowiekowi, co potem będzie pod słońcem? (Księga Koheleta 6, 12)
Przypatrz się dziełu Bożemu! Bo któż naprostować może to, co On skrzywił? (Księga Koheleta 7, 13)
Niedostępne jest to, co istnieje, i niezgłębione - któż może to zbadać? (Księga Koheleta 7, 24)
Któż jest jak mędrzec i któż poznał znaczenie rzeczy? Mądrość człowieka rozjaśnia jego oblicze, tak iż surowy wyraz jego twarzy się zmienia. (Księga Koheleta 8, 1)
ponieważ słowo królewskie ma moc, a któż do niego powie: Cóż ty czynisz? (Księga Koheleta 8, 4)
Bo nie wie wcale, co będzie, a jak to będzie - któż mu oznajmi? (Księga Koheleta 8, 7)
Bo któż stanowi wyjątek? Wszyscy żyjący mogą jeszcze mieć nadzieję - bo lepszy jest żywy pies niż lew nieżywy - (Księga Koheleta 9, 4)
Któż bowiem z ludzi rozezna zamysł Boży albo któż pojmie wolę Pana? (Księga Mądrości 9, 13)
