1 Tymczasem Tobiasz z dnia na dzień liczył, w ile dni zajdzie syn tam i w ile powróci. A kiedy dni te przeminęły, a syn jego nie wracał,
2 myślał sobie: może zatrzymano go tam? Albo może Gabael umarł i nie ma nikogo, kto by mu oddał pieniądze?
3 I zaczął się martwić.
4 A żona jego Anna rzekła: Dziecko moje zginęło i już go nie ma między żywymi. I zaczęła płakać i lamentować nad synem swoim, i mówiła:
5 Biada mi, dziecko moje, że ja ci pozwoliłam iść, światło moich oczu.
6 A Tobiasz jej odpowiedział: Cicho, nie martw się, siostro, on jest zdrów. Oni tam mają wiele trudności, a i człowiek, który z nim wyruszył, jest godny zaufania i jest spośród braci naszych. Nie martw się o niego, siostro, on wkrótce wróci.
7 Ale ona mu odpowiedziała: Zostaw mnie i nie zwódź mnie, dziecko moje zginęło. I wychodziła codziennie, i wypatrywała drogę, którą jej syn poszedł, i nie dała się nikomu przekonać. A kiedy zaszło słońce, wracała, lamentowała i płakała przez całą noc, i nie mogła spać.
8 A kiedy minęło czternaście dni uroczystości weselnych, które Raguel przysiągł wyprawić swej córce, przyszedł do niego Tobiasz i oświadczył mu: Wypuść mnie, bo wiem, że ojciec mój i matka moja stracą wiarę, że mnie jeszcze zobaczą. A więc teraz proszę cię, ojcze, abyś mi pozwolił odejść, a ja pójdę do mego ojca. Ja ci już powiedziałem, w jakim stanie go zostawiłem.
9 A Raguel odpowiedział Tobiaszowi: Pozostań, dziecko, pozostań jeszcze ze mną! Ja wyślę posłańców do twego ojca Tobiasza, a oni mu opowiedzą o tobie. A Tobiasz mu odpowiedział: O nie! Pozwól mi, abym odszedł stąd do ojca mego.
10 Wtedy Raguel wstał, dał Tobiaszowi jego żonę Sarę i połowę całego majątku, sługi i służące, woły i owce, osły i wielbłądy, szaty, pieniądze i sprzęty.
11 I tak odesłał ich w zdrowiu. I pożegnał go, i rzekł do niego: Bądź zdrów, dziecko, i w zdrowiu podróżuj! A Pan niebios niech was wspomaga i żonę twoją Sarę! Obym widział wasze dzieci, zanim umrę!
12 I powiedział też do córki swojej Sary: Idź do swojego teścia, bo odtąd oni są dla ciebie jak twoi rodzice. Idź w pokoju, córko, abym słyszał o tobie dobre wieści, dopóki żyję. Potem pożegnał ich i pozwolił odejść.
13 A Edna odezwała się do Tobiasza: Dziecko i bracie umiłowany, niech cię Pan przyprowadzi znowu, abym widziała dzieci twoje, dopóki żyję, i Sary, córki mojej, zanim umrę. Wobec Pana - oddaję ci córkę moją w opiekę. Nie zasmucaj jej przez wszystkie dni twojego życia. Idź w pokoju, dziecko! Od tej chwili jestem twoją matką, a Sara siostrą. Niech ci się we wszystkim szczęści przez wszystkie dni waszego życia! I serdecznie ich oboje ucałowała, i odesłała zdrowych.
14 I odszedł Tobiasz od Raguela zdrów i szczęśliwy, błogosławiąc Pana nieba i ziemi, króla wszechrzeczy, że tak szczęśliwą dał mu drogę. I rzekł do niego Raguel: Oby ci się udało czcić ich przez wszystkie dni życia!
Versículos relacionados com Księga Tobiasza, 10:
Tobias 10 opowiada o powrocie Tobiasa do jego domu po wypełnieniu misji ojca w mediach. W drodze powrotnej Tobias i jego żona Sara spotykają anioła Rafaela, który ich prowadzi i leczy ślepotę ojca Tobiasa. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami tego rozdziału:
Rodzaju 28:15: „Oto jestem z tobą i zatrzymam cię gdziekolwiek jesteś, i sprawię, że zrobisz tę ziemię; bo nie zostawię cię, dopóki nie spełnię tego, co z tobą przemówię”. Ten werset mówi o ochronie i przewodnictwie Boga dla tych, którzy podążają za nimi, a także o obecności anioła Rafaela, aby bezpiecznie poprowadzić Tobiasza i jego żoną.
Psalm 121:7-8: „Pan powstrzyma cię od zła, zachowaj waszą duszę. Pan odtąd i odejście”. Ten psalm mówi także o boskiej ochronie i bezpieczeństwie tych, którzy ufają Bogu, podobnie jak Tobiasz i jego żona są chronione w jego podróży.
Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie mieszaj we własnym zrozumieniu. Rozpoznaje go na wszystkie swoje drogi, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Ten werset mówi o znaczeniu zaufania do Boga i uznaniu Jego woli w naszym życiu, podobnie jak Tobiasz i jego żona pomogą aniołowi Rafaelowi, aby poprowadzić ich na ich drodze.
Izajasza 42:16: „I zaślepię góry przed tobą i zrobię wysokie miejsca na ścieżkach; wyprostuję twoje ścieżki; i kiedykolwiek je odchylisz”. Ten werset opowiada o zdolności Boga do wykonania właściwej i jasnej drogi do swoich dzieci, a także anioł Rafael prowadzi Tobiasza i Sarę w drodze do domu.
Mateusza 28:20: „Nauczanie ich, aby zachowały wszystkie rzeczy, które ci wysłałem; i oto jestem z wami każdego dnia aż do osiągnięcia stuleci. Amen!” Ten werset mówi o stałej obecności Boga w naszym życiu, tak jak anioł Rafael towarzyszy Tobiaszowi i Sary w swojej podróży i leczy ślepotę ojca Tobiasza.
Rozdziały: