Księga Psalmów, 147
1. Alleluja. Dobrze jest grać naszemu Bogu, wdzięcznie jest nucić pieśń pochwalną.
2. Pan buduje Jeruzalem, gromadzi rozproszonych z Izraela;
3. On leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany.
4. On liczbę gwiazd oznacza, wszystkie je woła po imieniu.
5. Pan nasz jest wielki i zasobny w siły, mądrość Jego jest niewypowiedziana.
6. Pan dźwiga pokornych, a poniża występnych aż do ziemi.
7. Śpiewajcie pieśń dziękczynną Panu, grajcie Bogu naszemu na harfie.
8. On niebo okrywa chmurami, deszcz przygotowuje dla ziemi; sprawia, że góry wypuszczają trawę i zioła, by ludziom służyły;
9. On daje pokarm bydłu, pisklętom kruka to, o co wołają.
10. Nie kocha się w sile rumaka; nie ma też upodobania w goleniach męża.
11. Podobają się Panu ci, którzy się Go boją, którzy wyczekują Jego łaski.
12. Chwal, Jerozolimo, Pana, chwal Boga twego, Syjonie!
13. Umacnia bowiem zawory bram twoich i błogosławi synom twoim w tobie.
14. Zapewnia pokój twoim granicom, nasyca ciebie najlepszą pszenicą.
15. Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo.
16. On daje śnieg niby wełnę, a szron jak popiół rozsiewa.
17. Ciska swój grad jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody.
18. Posyła słowo swoje i każe im tajać; każe wiać swemu wiatrowi, a spływają wody.
19. Obwieścił swoje słowa Jakubowi, Izraelowi ustawy swe i wyroki.
20. Żadnemu narodowi tak nie uczynił: o swoich wyrokach ich nie pouczył. Alleluja.