Księga Barucha, 6
56. Jakże więc może się komu wydać albo może kto myśleć, że są bogami?
56. Jakże więc może się komu wydać albo może kto myśleć, że są bogami?
Baruc 6 to ostatni rozdział Księgi Baruca i zajmuje się kultem bożków i znaczeniem prawdziwego kultu Boga. Rozdział potępia kult bożków i podkreśla wyższość Boga nad wszystkimi rzeczami. Następnie znajduje się pięć wersetów związanych z tematami pokrytymi w Baruc 6, w kolejności bliskości rozdziału:
Izajasza 44:9-10: „Ci, którzy tworzą obrazy rzeźby, są ich próżnością, a najbardziej pożądane rzeczy z nich nie są gniazdowości; i zarówno ich własnych rzemieślników, jak i ci, którzy im ufają, są ślepe; należy się wstydzić. Kto tworzy Boga i łączy obraz rzeźby, która nie ma żadnego sposobu? ” Ten werset potępia kult bożków, główny temat w Baruc 6.
Powtórzonego Prawa 5:7-9: „Nie będziesz mieć przede mną innych bogów. służą im; dla ja, Pana wasza Boga, jestem zazdrosnym Bogiem. " Ten werset potępia także kult bożków, główny temat w Baruc 6.
Psalm 115:4-8: „Ich idole są srebrnymi i złotymi, pracą człowieka. Mają usta, ale nie mówią; mają oczy, ale nie widzą; mają uszy, ale nie słyszą; Mają nos, ale nie pachną; mają ręce, ale nie czują; mają stopy, ale nie chodzą; żaden dźwięk nie wychodzi z ci gardła ”. Ten werset potępia także kult bożków i podkreśla wyższość Boga na wszystkie rzeczy, tematy poruszane w Baruc 6.
Jana 4:24: „Bóg jest Duchem i konieczne jest, aby ci, którzy czczą Go w duchu i prawdzie”. Ten werset podkreśla znaczenie prawdziwego kultu Boga, motywu zwróconego w Baruc 6.
1 Koryntian 10:14: „Dlatego, mój ukochany, uciekłem od bałwochwalstwa”. Ten werset potępia także kult bożków, główny temat w Baruc 6.
“Deus não opera prodígios onde não há fé.” São Padre Pio de Pietrelcina
