Księga Barucha, 3
15. Lecz któż znalazł jej miejsce lub kto wszedł do jej skarbców?
15. Lecz któż znalazł jej miejsce lub kto wszedł do jej skarbców?
Baruc 3 to rozdział Starego Testamentu, który przedstawia żałosną modlitwę, w której naród żydowski uznaje, że nieposłuszni Bogu i teraz ponoszą konsekwencje. Proszą o miłosierdzie i przebaczenie Boga i pocieszają się w ich wierności. Poniżej znajduje się pięć wersetów z innych książek biblijnych, które odnoszą się do tematów pokrytych Baruc 3:
Psalm 79:8: „Nie pamiętasz przeciwko nam z powodu niegodziwości naszych przodków; szybko do naszego współczucia, bo jesteśmy bardzo zabici”. Werset ten uznaje, że lud Boży cierpi na konsekwencje grzechów ich przodków i prosi o współczucie Boga.
Jeremiasz 3:22: „Wróć, zbuntowane dzieci, uleczę waszego buntu”. Ten werset pokazuje ofertę Boga przebaczenia i uzdrowienia, nawet tym, którzy zbuntowali się przeciwko Niemu.
Izajasza 1:18: „Przyjdź i kłóć mnie, mówi Pan; nawet jeśli twoje grzechy są jak szkarłatne, staną się białe jak śnieg; nawet jeśli są czerwone jak Carmesim, staną się jak wełna”. Ten werset pokazuje obietnicę Boga, aby wybaczyć i oczyścić grzechy ludu.
Joel 2:13: „I rozerwij swoje serce, a nie wasze ubrania; i nawróć się do Pana, waszego Boga; bo jest miłosierny i współczujący, późny i wielki w dobroci i żałował zła.”. Ten werset pokazuje znaczenie szczerej pokuty i obietnicę Bożego miłosierdzia.
Nehemiasz 9:33: „Jesteś jednak tylko we wszystkim, co nam się przydarzyło, ponieważ działaliście z wiernością, ale grzeszymy”. Ten werset uznaje prawość Boga, aby pozwolić ludowi cierpieć konsekwencje swoich grzechów, ale także podkreśla wierność Boga, aby spełnić ich obietnice.
“De que vale perder-se em vãos temores?” São Padre Pio de Pietrelcina
