Ewangelia Mateusza, 27
14. On jednak nie odpowiedział mu na żadne pytanie, tak że namiestnik bardzo się dziwił.
14. On jednak nie odpowiedział mu na żadne pytanie, tak że namiestnik bardzo się dziwił.
Święty Mateusza 27 to rozdział, który zgłasza ukrzyżowanie i śmierć Jezusa. Niektóre zdarzenia miały miejsce podczas ich aresztowania i procesu są również opowiadane. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
Izajasza 53:5: „Ale został przebity z powodu naszych przestępstw, został zmiażdżony z powodu naszych niegodziwości; kara, która przyniosła nam pokój, i przez jego rany zostaliśmy uzdrowieni”. Ten proroczy werset Izajasza opisuje śmierć Jezusa i jego cel w zapewnieniu nam pokoju i uzdrowienia.
Marka 15:22-24: „Zabrali Jezusa do miejsca zwanego Golgotę (co oznacza miejsce czaszki). Tam dali mu wino zmieszane z żółciami; aby zobaczyć, kto będzie z każdym z nich”. Ten werset Ewangelii Marka opisuje miejsce, w którym Jezus został ukrzyżowany i okrutne traktowanie, które otrzymał od rzymskich żołnierzy.
Łukasza 23:34: „Jezus powiedział: Ojcze, wybacz im, ponieważ nie wiedzą, co robią. Potem dzielili jego ubrania, zabierając sordy”. Ten werset Ewangelii Łukasza pokazuje miłosierny i ułaskawił charakter Jezusa, nawet gdy został ukrzyżowany.
Jan 19:26-27: „Kiedy Jezus zobaczył tam swoją matkę, a blisko niej uczeń, którego kochał, powiedział do swojej matki: kobieta, oto jego syn i uczeń: Oto jego matka. Tam czas tego czasu. , uczeń przyjął ją w swoim domu. ” Ten werset Ewangelii Jana pokazuje troskę Jezusa i troską o jego matkę oraz jego troskę o zapewnienie jej opieki po jej śmierci.
Hebrajczyków 9:28: „Tak więc Chrystus był również ofiarowany, aby wziąć grzechy wielu; i pojawią się po raz drugi, nie zabrać grzechu, ale w celu zbawienia tym, którzy go czekają”. Ten werset listu do Hebrajczyków wyjaśnia znaczenie śmierci Jezusa jako ofiary dla naszych grzechów i obietnicę jego drugiego przyjścia, by przynieść zbawienie.
"Tente percorrer com toda a simplicidade o caminho de Nosso Senhor e não se aflija inutilmente.” São Padre Pio de Pietrelcina
