Katolicka Biblia
 

Ewangelia Mateusza, 17

20. On zaś im rzekł: Z powodu małej wiary waszej. Bo zaprawdę, powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: Przesuń się stąd tam!, a przesunie się. I nic niemożliwego nie będzie dla was.

Wersety związane z Ewangelia Mateusza, 17:

St. Mateusza Rozdział 17 przedstawia przemieszczenie Jezusa przed Piotrem, Jakubem i Janem na szczycie góry, a następnie lekarstwu Jezusa i jego dyskusji z jego uczniami na temat wypłaty podatków. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Marka 9:2-3: „Sześć dni później Jezus wziął Piotra, Jakuba i Jan i zabrał ich do wysokiego miejsca, w którym byli sami. Tam został przed nimi przeniesiony. Jego ubrania stały się białe, jak żadna pralniczka na Ziemi nie mogła Whiten ich. " Ten werset opisuje przemieszczenie Jezusa i jest równoległy do ​​Mateusza 17:1-3.

Mateusza 17:5: „Kiedy wciąż mówił, genialna chmura owinęła je, a głos chmur powiedział:„ To mój ukochany syn, którego kupuję. Kto mówi o niebiosach, zeznając, że Jezus jest jego ukochanym synem, potwierdzającym Jego boskość przed uczniami.

Marka 9:29: „Odpowiedział:„ Ten gatunek może wyjść tylko przez modlitwę ”.„ Ten werset jest częścią historii, w której uczniowie nie mogli wyleczyć chłopca opętanego przez złego ducha, a Jezus wyjaśnił, że gatunek ten może ten gatunek ten zostaną wydalone tylko przez modlitwę. Jest równolegle do Mateusza 17:14-21, który zawiera tę samą historię.

Mateusza 17:24-25: „Kiedy przybyli do Kapernaum, podatnicy zbliżyli się do Piotra i zapytali:„ Czy twój pan nie płaci podatku od świątyni? ”. „Tak, płaci” - powiedział Piotr. Kiedy Piotr wrócił do domu, Jezus przesłuchał go najpierw: „Co myślisz, Simon? Kogo królów podatków i opłat za opłaty za ziemia: ich własnych dzieci lub innych? Dyskusja Jezusa i Piotra na temat wypłaty podatków.

Mateusza 17:27: „Ale nie obrażać ich, idź do morza i rzuć haczyka. Weź pierwszą rybę, aby podnieść, otwórz usta i znajdź monetę czterech drachów. Weź to i daj na mój podatek i podatek i twój. " Ten werset jest kontynuacją opowieści o płatności podatkowej i opisuje sposób, w jaki Jezus przekazał pieniądze do podatku, przykład jego boskości i nadprzyrodzonej władzy.





“É doce o viver e o penar para trazer benefícios aos irmãos e para tantas almas que, vertiginosamente, desejam se justificar no mal, a despeito do Bem Supremo.” São Padre Pio de Pietrelcina