Katolicka Biblia
 

Apokalipsa Św. Jana, 18

23. I światło lampy już w tobie nie rozbłyśnie. I głosu oblubieńca i oblubienicy już w tobie się nie usłyszy: bo kupcy twoi byli możnowładcami na ziemi, bo twymi czarami omamione zostały wszystkie narody -

Wersety związane z Apokalipsa Św. Jana, 18:

Objawienie 18 mówi o upadku Wielkiego Miasta, Babilonie, który jest postrzegany jako symboliczna postać światowego systemu władzy i korupcji. Miasto jest postrzegane jako odpowiedzialne za wszystkie złe i obrzydliwe rzeczy, które miały miejsce na ziemi. Oto pięć wersetów z innych części Biblii, które odnoszą się do tematów poruszonych w Objawieniu 18:

Jeremiasz 50:32: „Duma Babilonu upadnie i nie będzie już powstać; zniszczę jego rzeźbione obrazy i posągi; i na zawsze będzie przedmiotem horroru”. Ten werset mówi o upadku miasta Babilon i jego dumy, który jest podobny do opisanego w Objawieniu 18.

Jeremiasz 51:7: „Babilon był złotym kielichem w rękach Pana, który pili całą ziemię. Narody wypiły z wina jego gniewu; więc są teraz szalone”. Ten werset opisuje, w jaki sposób Babilon został użyty przez Boga do karania innych narodów, ale teraz zostanie ukarany.

Jeremiasz 51:45: „Wyjdź z niej, mój lud! Oratowanie, każdy z was, od żarliwego gniewu Pana”. Ten werset jest apelu, by ludzie opuścili miasto Babilon przed jego zniszczeniem, co jest podobne do opisanego w Objawieniu 18.

Izajasza 47:8-9: „Ale teraz słuchaj tego, dobrze, kto żyje beztroskim i mówi w swoim sercu:„ Jestem jedyny, a nie ma nikogo oprócz mnie. Nie zostanę wdową, ani nie będę ani nie będę Moje dzieci tracą moje dzieci ”. Obie te rzeczy przychodzą na ciebie natychmiast, w tym samym dniu: utrata waszych dzieci i wdowieństwo. Przyjdą na ciebie w całej swojej pełni, pomimo wielu czarów i dużej liczby ich zaklęcia ”. Werset ten odnosi się do miasta Babilon jako symbolicznej postaci aroganckiej i pewnej siebie kobiety, która zostanie ukarana za swoje zło.

Izajasza 48:20: „Wyjdź z Babilonu! Flet od Babilończyków! Reklamuj to krzykami radości i głosząc. Wyślij to na krańce ziemi; powiedz:„ Pan uratował swojego sługę Jacoba! ”„ Ten werset Jest to wezwanie ludzi do opuszczenia miasta Babilon przed jego zniszczeniem.





“O Senhor nos dá tantas graças e nós pensamos que tocamos o céu com um dedo. Não sabemos, no entanto, que para crescer precisamos de pão duro, das cruzes, das humilhações, das provações e das contradições.” São Padre Pio de Pietrelcina