Katolicka Biblia
 

2 Machabejska, 2

15. Jeżeli więc potrzebujecie ich, przyślijcie tych, którzy by wam je zanieśli.

Wersety związane z 2 Machabejska, 2:

Rozdział 2 z 2 Makabees dotyczy tradycji świętych książek i zachowaniem świętych relikwii świątyni Jerozolimskiej. Historia o tym, jak prorok Jeremiasz ukrył arkę przymierza i innych świętych przedmiotów przed zniszczeniem świątyni przez Babilończyków. Ponadto wspomniane jest istnienie innych świętych książek poza Torą. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Exodus 25:10: „Zrobią drewno Acacia; ich długość wyniesie dwa i pół łokcie, ich szerokość pół -łokci i ich wysokość pół -łokci”. Ten werset jest częścią Boga instrukcji dla Mojżesza o budowie Arki Przymierza, jednego ze świętych obiektów wymienionych w 2 Maccabees 2.

Powtórzonego Prawa 31:26: „Weź tę księgę prawa i staw ją obok arki Przymierza Pana, waszego Boga, że ​​może być tam przez świadka przeciwko tobie”. Ten werset jest częścią instrukcji przekazanych przez Mojżesza ludowi Izraela, aby prawo było czytane przed wszystkimi ludem co siedem lat i że Księga Prawa zostanie umieszczona obok arki przymierza jako świadek przeciwko świadkowi przeciwko świadkowi Ludzie, jeśli skierują to na przykazania Boga.

Jozuego 3:3: „Wydali lud, mówiąc: kiedy przyjedziesz do arki Przymierza Pana, waszego Boga, i niech lewici kapłani to przyjmą, a następnie będą w marcu twojego miejsca i podążają”. Ten werset opisuje, w jaki sposób lud Izraela podążył za arką przymierza podczas ich podróży, pokazując znaczenie tego świętego obiektu dla ludzi.

1 Królowie 8:9: „W arce nie było nic oprócz dwóch kamiennych tabletek, które Mojżesz umieścił tam z Horebem, gdzie Pan zrobił przymierze z dziećmi Izraela, kiedy opuścili ziemię Egiptu”. Werset ten odnosi się do momentu, w którym arka przymierza została umieszczona w świątyni Jeruzalem przez króla Salomona. Podkreśla znaczenie prawa prawa, które były w Arce.

Kościelny 24:23: „Wszystkie te rzeczy są księgą Przymierza najwyższego Boga, prawem, które Mojżesz nam przepisał, dziedziczenie zborów Jakuba”. Werset ten odnosi się do istnienia innych świętych książek poza Torą i podkreśla znaczenie ich wszystkich jako świętego dziedzictwa dla ludu Izraela.





“O Senhor nos dá tantas graças e nós pensamos que tocamos o céu com um dedo. Não sabemos, no entanto, que para crescer precisamos de pão duro, das cruzes, das humilhações, das provações e das contradições.” São Padre Pio de Pietrelcina