Księga Psalmów, 143

Biblia Tysiąclecia

1 Psalm. Dawidowy. Usłysz, o Panie, moją modlitwę, przyjm moje błaganie w wierności swojej, wysłuchaj mnie w swej sprawiedliwości!

2 Nie pozywaj na sąd swojego sługi, bo nikt żyjący nie jest sprawiedliwy przed Tobą.

3 Albowiem nieprzyjaciel mnie prześladuje: moje życie na ziemię powalił, pogrążył mnie w ciemnościach jak dawno umarłych.

4 A we mnie duch mój omdlewa, serce we mnie zamiera.

5 Pamiętam dni starodawne, rozmyślam o wszystkich Twych dziełach, rozważam dzieło rąk Twoich.

6 Wyciągam ręce do Ciebie; moja dusza pragnie Ciebie jak zeschła ziemia.

7 Prędko wysłuchaj mnie, Panie, albowiem duch mój omdlewa. Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, bym się nie stał podobny do tych, co schodzą do grobu.

8 Spraw, bym rychło doznał Twojej łaski, bo w Tobie pokładam nadzieję. Oznajmij, jaką drogą mam kroczyć, bo wznoszę do Ciebie moją duszę.

9 Wybaw mnie, Panie, od moich wrogów, do Ciebie się uciekam.

10 Naucz mnie czynić Twą wolę, bo Ty jesteś moim Bogiem. Twój dobry duch niech mnie prowadzi po równej ziemi.

11 Przez wzgląd na Twoje imię, Panie, zachowaj mię przy życiu; w swej sprawiedliwości wyprowadź mnie z utrapień!

12 A w swojej łaskawości zniszcz moich wrogów i wytrać wszystkich, którzy mnie dręczą, albowiem jestem Twoim sługą.




Versículos relacionados com Księga Psalmów, 143:

Psalm 143 jest okrzykiem udręki i prośbą o pomoc do Pana w trakcie trudnej sytuacji. Psalmista wyraża swoją pewność siebie w Bogu jako jedyną nadzieję i modlą się o Jego orientację i wyzwolenie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym psalmie:

Psalm 18:2: „Pan jest moją skałą, moją fortecą i moim wyzwoleniem; mój Bóg jest moją skałą, w której schronię. On jest moją tarczą i mocą, która mnie ratuje, moja wieża”. Ten werset podkreśla zaufanie psalmisty do Boga jako jego skały i fortecy, jako kogoś, kto daje mu ochronę i zbawienie.

Psalm 142:5: „Do ciebie, Panie, płaczę, mówiąc: jesteś moim schronieniem; jesteś wszystkim, co mam w krainie żywych”. Psalmista uznaje, że Bóg jest Jego schronieniem i jedyną nadzieją pośród przeciwności.

Psalm 139:23-24: „Szukaj mnie, Boże i poznaj moje serce; udowodnij mnie i poznaj moje obawy. Zobacz, czy w moim postępowaniu coś cię obraża, i skieruj mnie na wieczną ścieżkę”. Ten werset podkreśla pragnienie psalmisty do boskiej orientacji i oczyszczania się z wszelkich myśli lub postaw, które mogą obrażać Boga.

Psalm 34:18: „Pan jest blisko tych, którzy mają złamane serce i ratuje tych z wstrząśniętym duchem”. Ten werset przynosi komfort Psalmisty, pamiętając, że Bóg jest blisko tych, którzy cierpili i czuje się bezradni.

Psalm 25:4-5: „Pokaż mi, Panie, wasze drogi, naucz mnie swoje ścieżki; poprowadź mnie swoją prawdą i nauczcie, bo jesteś Bogiem, moim Zbawicielem, a moja nadzieja jest w wam przez cały czas”. Psalmista wzywa do orientacji Boga w swoim życiu, uznając, że tylko on jest w stanie poprowadzić go na ścieżkę prawdy i być jego stałą nadzieją.


Capitoli: