1 Słowo Pana, które skierował do Joela, syna Petuela:
2 Słuchajcie tego, starcy, i nakłońcie uszy, wszyscy mieszkańcy kraju; czy stało się to za dni waszych lub za dni waszych przodków?
3 Powiedzcie to synom waszym, a synowie wasi niech powiedzą swoim synom, a synowie ich następnym pokoleniom.
4 Co pozostało po gazam, zjadła szarańcza, a co pozostało po szarańczy, zjadł jelek, a co pozostało po jelek, zjadł chasil.
5 Ocknijcie się, pijani, a płaczcie! Narzekajcie wszyscy, co pijecie wino, narzekajcie na młode wino, które odjęto od ust waszych.
6 Nadciągnął bowiem naród przeciw mojemu krajowi, mocny i niezliczony, zęby jego jak zęby lwa, a zęby trzonowe ma jak lwica.
7 Winnicę moją uczynił pustkowiem, a moje drzewo figowe połupał; obnażył je zupełnie i porzucił, tak że gałęzie ich pobielały.
8 Narzekaj, jak dziewica przepasana worem, nad oblubieńcem swojej młodości!
9 Zniknęły ofiary: pokarmowa i płynna, z domu Pańskiego. Okryjcie się żałobą, kapłani, słudzy Pańscy!
10 Spustoszone jest pole, w żałobie jest ziemia, bo spustoszone jest zboże, wysechł moszcz, zwiędło drzewo oliwne.
11 Zawstydźcie się, rolnicy, narzekajcie uprawiający winnice, z powodu pszenicy i jęczmienia, bo znikło żniwo polne.
12 Uschła winna latorośl i zwiędło drzewo figowe, drzewo granatowe i palma daktylowa, i jabłoń - wszystkie drzewa polne uschły. I zniknęła radość spośród synów ludzkich.
13 Przepaszcie się i płaczcie, kapłani; narzekajcie, słudzy ołtarza, wejdźcie i nocujcie w worach, słudzy Boga mojego, bo zniknęła z domu Boga waszego ofiara pokarmowa i płynna.
14 Zarządźcie święty post, zwołajcie uroczyste zgromadzenie, zbierzcie starców, wszystkich mieszkańców ziemi do domu Pana, Boga waszego, i wołajcie do Pana:
15 Ach, biada! Co za dzień! Bliski jest dzień Pański, a przyjdzie on jako spustoszenie od Wszechmogącego.
16 Czyż na naszych oczach nie znika żywność, a z domu Boga naszego - radość i wesele?
17 Pogniły ziarna pod swymi skibami, zniszczone są gumna, zburzone spichlerze, bo uschło zboże.
18 Jakże ryczy bydło i błąkają się stada wołów, bo nie mają pastwisk; nawet i trzody owiec dotknęła klęska.
19 O Panie, do Ciebie wołam, bo ogień pożarł pastwiska stepowe, a płomień spalił wszystkie drzewa polne.
20 Nawet zwierzęta polne tęsknie wzdychają do Ciebie, bo wyschły strumienie wody, a ogień pochłonął pastwiska stepowe.
Versículos relacionados com Księga Joela, 1:
Rozdział 1 książki Joela zaczyna się od opisu szkodników z koniunktu, który zdewastował ziemię Judy, powodując głód i nędzę ludziom. Prorok wzywa populację do żalu i żałowania za swoje grzechy, bo dzień Pana jest blisko. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Joel 1:
Amós 4:9: „Zranił cię płonącym i rdzawym wiatrem wschodniego wiatru; konik położony zwielokrotnił nad twoimi ogrodami i winnicami, a także na twoich figiach i drzewach oliwnych, larwa pochłonęła wszystko; ale nie nawróciłeś się na mnie, powiedz Panu Pana . " Ten werset mówi o szkodnikach koników polnych i innych klęsk żywiołowych, które Bóg wysłał jako osąd na temat ludu Izraela, ale że nie żałowali swoich grzechów.
Izajasza 13:6: „Polecenie, bo dzień Pana jest blisko; pochodzi od Wszechmocnego jako dawanie”. Podobnie jak Joel wzywa ludzi do żalu i żałowania przed szkodnikami szarańczy, Izajasza mówi również o dniu Pana, o dniu sądu i pędzla, który jest bliski.
Amos 5:16: „W związku z tym mówi Pan, Bóg gospodarzy, Pan: Na wszystkich ulicach będzie płacze, a we wszystkich drogach powiedzą: Och! Och! Wiedział, jak opłakiwać”. Ten werset mówi także o lamencie i płaczu przed dniem Pana i boskiego sądu.
Job 2:8: „Potem, robiąc odłamek, aby go zeskrobać, usiadł na środku szarości”. Gdy lud Judah rozerwał szaty i opłakiwali przed szkodnikami szarańczy, pracy, w bólu i cierpieniu, również rozerwał ubrania i usiadli na popiół.
Psalm 107:33-34: „przekształca rzeki w pustynie i źródła w suchą ziemię; Ziemia owocowa w soloną ziemię z powodu niegodziwości mieszkańców”. Ten psalm mówi o tym, jak Bóg może przekształcić żyzną ziemię w suchą pustynię z powodu niegodziwości ludu. Pomysł ten jest podobny do tego, co Joel opisał o place koniki polnej, która zdewastowała ziemię Judy.
Capitoli: