1 Jeżeli chcesz powrócić, Izraelu, - wyrocznia Pana - możesz do Mnie powrócić; a jeżeli oddalisz swe bóstwa, nie potrzebujesz się błąkać z dala ode Mnie.
2 A jeżeli będziesz przysięgał: Na życie Pana zgodnie z prawdą, słusznie i sprawiedliwie, narody będą sobie błogosławić przez ciebie i będą się tobą chlubić.
3 Bo tak mówi Pan do ludzi z Judy i [mieszkańców] Jerozolimy: Wykarczujcie swoje karczowiska i nie rzucajcie nasienia w ciernie.
4 Obrzeżcie się ze względu na Pana i odrzućcie napletki serc waszych, mężowie Judy i mieszkańcy Jerozolimy, bo inaczej gniew mój wybuchnie jak płomień i będzie płonął, a nikt nie będzie go mógł ugasić z powodu waszych przewrotnych uczynków.
5 Opowiadajcie w Judzie, ogłoście w Jerozolimie! Dmijcie w trąby w kraju, wołajcie głośno i mówcie: Zbierajmy się i udajmy do miast warownych!
6 Wznieście znak w kierunku Syjonu! Uciekajcie! Nie zatrzymujcie się! Sprowadzę bowiem nieszczęście z północy i wielkie zniszczenie.
7 Lew wyruszył ze swego legowiska i niszczyciel narodów jest w drodze. Opuścił swoją siedzibę, by zamienić twój kraj w pustynię. Miasta twoje zostaną zburzone i pozbawione mieszkańców.
8 Dlatego przywdziejcie szaty pokutne, podnieście lament i zawodzenie, bo nie odwrócił się od nas wielki gniew Pański.
9 W owych dniach - wyrocznia Pana - zabraknie królowi odwagi, zabraknie i dostojnikom, kapłanów ogarnie osłupienie, a prorocy oniemieją.
10 I powiedzą: Ach, Panie Boże, naprawdę zwiodłeś zupełnie ten lud i Jerozolimę, gdy mówiłeś: Będziecie mieli pokój. Tymczasem mamy miecz na gardle.
11 W owym czasie będzie się mówić do ludu tego i do Jerozolimy: Palący wiatr wyżynny przychodzi z pustyni na drogę Córy mojego ludu; nie po to jednak, by przesiewać czy oczyszczać.
12 Przyjdzie silny wiatr na mój rozkaz. Teraz Ja także ogłoszę wyrok na nich.
13 Oto nadciąga on niby obłoki, a jak huragan rydwany jego, szybsze niż orły jego konie. Biada nam, bo jesteśmy zgubieni.
14 Oczyść swe serce z nieprawości, Jerozolimo, abyś została ocalona! Dokądże będziesz podtrzymywać w sobie swoje grzeszne myśli?
15 Bo od strony Dan wieść się rozprzestrzenia, a z gór Efraima przychodzi zapowiedź klęski.
16 Ogłoście narodom: Oto są! Dajcie znać do Jerozolimy! Nieprzyjaciele przybywają z odległego kraju i podnoszą wrzawę przeciw miastom Judy!
17 Niby strażnicy pól otaczają ją dokoła, bo się zbuntowała przeciw Mnie - wyrocznia Pana.
18 Twoje postępowanie i twoje czyny sprowadziły to na ciebie. Twoja nieprawość - jakże jest gorzka, skoro ogarnia nawet twoje serce!
19 Moje łono, moje łono! Wić się muszę w boleściach! Ściany mego serca! Burzy się we mnie serce - nie mogę milczeć! Usłyszałem bowiem dźwięk trąbki, wrzawę wojenną.
20 Klęska za klęską - wieść niesie, bo uległa spustoszeniu cała ziemia. Natychmiast zostały zburzone moje namioty, w mgnieniu oka - moje szałasy.
21 Dokądże mam oglądać godła wojenne i słuchać dźwięku trąb?
22 Tak, niemądry jest mój naród, nie uznają Mnie. Są dziećmi bez rozwagi, nie mają wcale rozsądku. Mądrzy są w popełnianiu nieprawości, lecz dobrze czynić nie umieją.
23 Spojrzałem na ziemię - oto zupełny bezład; na niebo - nie ma jego światła.
24 Spojrzałem na góry - oto drżą, wszystkie wzgórza się chwieją.
25 Spojrzałem - oto nie ma ludzi i uciekły wszystkie ptaki przestworzy.
26 Spojrzałem - oto ziemia urodzajna stała się pustynią, wszystkie miasta uległy zniszczeniu przed Panem, wobec Jego palącego gniewu.
27 To bowiem mówi Pan: Cały kraj będzie spustoszony, ale zagłady nie dopełnię.
28 Dlatego ziemię ogarnie smutek, a ciemność - niebieskie przestworza. Bo jak powiedziałem, tak postanowiłem - nie będę żałował ani nie odstąpię od tego.
29 Na wołanie: Jeźdźcy i łucznicy! każde miasto rzuca się do ucieczki: uchodzą w gąszcz leśny, wdrapują się na skały; wszystkie miasta są opuszczone, nie ma w nich żadnego mieszkańca.
30 A ty, pohańbiona, cóż zamierzasz uczynić? Chociaż przywdziejesz purpurę, chociaż ozdobisz się złotymi klejnotami, a oczy szminką poszerzysz, na próżno się upiększasz. Pogardzają tobą zalotnicy, czyhają na twe życie.
31 Tak, słyszę głos niby rodzącej w bólach, trwożny jęk niby niewiasty rodzącej po raz pierwszy. To głos Córy Syjonu, która wzdycha i wyciąga dłonie: Ach, biada mi, bo wycieńczona popadam w moc morderców.
Versículos relacionados com Księga Jeremiasza, 4:
Jeremiasz 4 odnosi się do tematu nadchodzącego wyroku Boga nad ludem Judy, a także potrzebę pokuty i powrotu do wierności Bogu. Następnie przedstawiam pięć wersetów związanych z tymi tematami:
Izajasza 26:20: „Idź, mój lud, wejdź do swoich pokoi i zamknij nad tobą drzwi; ukryj cię przez chwilę, aż gniew minie”. Ten werset przedstawia przesłanie podobne do Jeremiasza 4, ostrzegając lud Boży, aby schronił się przed nadchodzącym gniewem Bożym.
Sophonies 2:3: „Poszukajcie Pana, wszyscy cicho ziemi, którzy dokonali osądu przez pracę; szukaj sprawiedliwości, szukajcie: może być ukryte w dniu gniewu Pana”. Ten werset zachęca ludzi do poszukiwania Boga i praktykowania sprawiedliwości i łagodności jako sposobu na znalezienie schronienia w dniu gniewu Bożego.
Ezechiela 18:30: „Dlatego ocenię cię, według ich drogi, domu Izraela, mówi Pan Jehowa. Potknęły się”. Ten werset wzmacnia ideę, że sąd Boży będzie oparty na działaniach każdej osoby i zachęca ludzi do żałowania i porzucenia grzechów.
Ozeasza 10:12: „Semeai dla was w sprawiedliwości, biegałem zgodnie z miłosierdziem; marnując pole pola; bo nadszedł czas, aby szukać Pana, dopóki nie nadejdzie i pada na ciebie sprawiedliwość”. Werset ten podkreśla znaczenie poszukiwania Boga i praktykowania sprawiedliwości jako sposobu przygotowania się do nadchodzącego sądu.
Izajasza 55:6-7: „Poszukaj Pana tak długo, jak można go znaleźć, przywołać go, gdy jest blisko. Zostaw niegodziwych na swoją drogę, a złego człowieka Jego myśli; zwróć się do Pana, który będzie mu współczuł; Do naszego Boga, ponieważ jest to obfite w wybaczaniu ”. Ten werset zachęca ludzi do poszukiwania Boga, o ile jest czas, porzucając ich grzeszne drogi i zwracając się do Pana, który jest obfity w wybaczaniu.
Capitoli: