1 W trzecim roku panowania króla perskiego, Cyrusa, Danielowi, któremu nadano imię Belteszassar, zostało objawione słowo, słowo niezawodne: wielka wojna. On przeniknął słowo i zrozumiał widzenie.
2 W tamtych czasach spędziłem ja, Daniel, całe trzy tygodnie w smutku.
3 Nie jadłem wybornych potraw, nie brałem do ust ani mięsa, ani wina, nie namaszczałem się też aż do końca trzech tygodni.
4 Dnia dwudziestego czwartego pierwszego miesiąca, gdy znajdowałem się nad brzegiem Wielkiej Rzeki, to jest nad Tygrysem,
5 podniosłem oczy i patrzałem: Oto stał pewien człowiek ubrany w lniane szaty, a jego biodra były przepasane czystym złotem,
6 a ciało zaś jego było podobne do tarsziszu, jego oblicze do blasku błyskawicy, oczy jego były jak pochodnie ogniste, jego ramiona i nogi jak błysk polerowanej miedzi, a jego głos jak głos tłumu.
7 Ja, Daniel, oglądałem tylko sam widzenie, a ludzie, którzy byli ze mną, nie oglądali widzenia, ogarnęło ich jednak wielkie przerażenie, tak że uciekli, by się ukryć.
8 Tylko ja sam pozostałem, by oglądać to wielkie widzenie, lecz nie miałem siły, zmieniłem się na twarzy, opuściła mnie moc.
9 Wtedy usłyszałem dźwięk jego słów, i na dźwięk jego słów upadłem oszołomiony twarzą ku ziemi.
10 Ale oto dotknęła mnie ręka i wprawiła w drżenie moje kolana i dłonie moich rąk.
11 I rzekł do mnie: Danielu, mężu umiłowany! Uważaj na słowa, które mówię, i wstań, ponieważ teraz wysłano mnie do ciebie. Gdy on mówił do mnie te słowa, drżąc powstałem.
12 Powiedział więc do mnie: Nie bój się, Danielu! Od pierwszego bowiem dnia, kiedy starałeś się usilnie zrozumieć i upokorzyć przed Bogiem, słowa twoje zostały wysłuchane; ja zaś przybyłem z powodu twoich słów.
13 Lecz książę królestwa Persów sprzeciwiał mi się przez dwadzieścia jeden dni. Wtedy przybył mi z pomocą Michał, jeden z pierwszych książąt. Pozostawiłem go tam przy królach Persów.
14 Przyszedłem, by udzielić ci zrozumienia tego, co spotka twój naród przy końcu dni; bo to widzenie odnosi się do tych dni.
15 Gdy on jeszcze mówił do mnie te słowa, padłem twarzą ku ziemi i oniemiałem.
16 A oto jakby postać ludzka dotknęła moich warg. Otworzyłem więc usta i mówiłem do tego, który stał przede mną: Panie mój, od tego widzenia ogarnęły mnie boleści i opadłem z sił.
17 Jakże więc może taki sługa mojego pana mówić tu z panem moim, skoro nie ma teraz siły i oddech we mnie ustaje?
18 Powtórnie dotknął mnie ten, który podobny był do człowieka, umacniając mnie!
19 Potem powiedział: Nie lękaj się, mężu umiłowany! Pokój tobie! Bądź pełen mocy! Gdy on jeszcze rozmawiał ze mną, nabrałem sił, mówiąc: Niech mój pan mówi, bo mnie wzmocniłeś.
Versículos relacionados com Księga Daniela, 10:
Rozdział 10 książki Daniela donosi o nadprzyrodzonym spotkaniu Proroka do niebiańskiego posłańca, który instruuje go o serii przyszłych wizji. W tym rozdziale opisano także fizyczną reakcję Daniela na widzenie, osłabienie i potrzebę wzmocnienia. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Danielu 10:
2 Kroniki 15:7: „Ale staraj się i nie zemdlaj rąk; bo wasza praca ma nagrodę”. Ten werset zachęca do wytrwałości i wytrwałości, cech niezbędnych do przezwyciężenia słabości i demotywacji, które mogą powstać podczas duchowego spaceru.
Izajasza 40:31: „Ale ci, którzy czekają na Pana, odnowią swoje mocne strony; powstanie ze skrzydłami jako Orły; uciekną i nie zmęczą się; pójdą i nie będą się przykleić”. Ten fragment podkreśla znaczenie zaufania Bogu, aby uzyskać niezbędną siłę, aby przezwyciężyć przeciwności losu i osiągnąć Jego wolę.
1 Koryntian 15:58: „Dlatego moi ukochani bracia, jędrcy i ciągłe pragnienie, zawsze obficie w pracy Pana, wiedząc, że wasza praca nie jest trafiona do Pana”. Ten werset podkreśla znaczenie wytrwałości i poświęcenia w chrześcijańskim spacerze, pamiętając, że nasze dzieła w Bogu nie są na próżno.
Filipian 4:13: „Mogę wszystko, kto mnie wzmacnia”. Ten fragment podkreśla, że możemy pokonać wszelkie trudności i wyzwania poprzez moc Boga w nas.
Kolosan 1:11: „Wzmocniono z całą mocą, zgodnie z siłą Jego chwały, z całą cierpliwością i długoterminowym z radością” Ten werset podkreśla źródło naszej siły i zdolności do wytrwałości i życia zgodnie z wolą Boga, kto To chwała i boska moc.
Capitoli: