Cattolica Bibbia
 

Ewangelia Mateusza, 25

44. Wówczas zapytają i ci: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?

Versi relativi a Ewangelia Mateusza, 25:

Święty Mateusz 25 przedstawia trzy przypowieści Jezusa pod koniec czasu i ostateczny sąd. Pierwsza to przypowieść dziesięciu dziewic, która pokazuje znaczenie przygotowania i czujności dla przyjścia pana młodego, który symbolizuje Jezusa. Druga to przypowieść o talentach, która podkreśla odpowiedzialność, że każdy musi użyć darów, które Bóg dał mu za wspólne dobro i rozwój Królestwa Bożego. Trzecia to przypowieść o owcach i kozach, która pokazuje, że ostateczny wyrok będzie oparty na naszych działaniach miłosnych i usługowych dla innych.

1 Koryntian 12:7: „Ale każdy otrzymuje manifestację ducha dla wspólnej korzyści”. Tak jak uczy przypowieść o talentach, Bóg dał nam konkretne dary i talenty, których powinniśmy użyć dla dobra innych i chwały Bożej.

Jakub 1:22: „Siedziba Słowa, nie tylko słuchacze, oszukując cię fałszywymi przemówieniami”. Przypowieść o dziesięciu dziewic podkreśla znaczenie nadzoru i przygotowania do przyjścia pana młodego. Ta czujność obejmuje słuchanie i posłuszność Słowa Bożego.

1 Jana 3:17: „Teraz ten, kto ma zasoby tego świata i przychodzi do swojego brata, aby cierpieć i zamknąć serce, jak może pozostać w Nim miłość Boga?” Przypowiedzka owce i kóz uczy, że ostateczny osąd będzie oparty na naszych działaniach miłosnych i usługowych dla innych. Ten szczególny werset podkreśla znaczenie dzielenia się naszymi zasobami z potrzebującymi.

1 Tesaloniczan 5:6: „Dlatego nie śpimy, podobnie jak inni, ale obserwowaliśmy i bądź trzeźwy”. Przypowieść o dziesięciu dziewic podkreśla znaczenie nadzoru i przygotowania do przyjścia pana młodego. W szczególności ten werset podkreśla potrzebę bycia czujnym i czujnym duchowo.

Rzymian 12:13: „Komunikuj się ze świętymi w ich potrzebach, śledziłem gościnność”. Przypowiedzka owce i kóz uczy, że ostateczny osąd będzie oparty na naszych działaniach miłosnych i usługowych dla innych. Ten szczególny werset podkreśla znaczenie okazywania gościnności i dzielenia się tym, co mamy z braćmi w wierze.





“Não se desencoraje, pois, se na alma existe o contínuo esforço de melhorar, no final o Senhor a premia fazendo nela florir, de repente, todas as virtudes como num jardim florido.” São Padre Pio de Pietrelcina