2 Księga Kronik, 36
4. Następnie król egipski ustanowił nad Judą i Jerozolimą jego brata Eliakima i zmienił mu imię na Jojakim, a jego brata Joachaza pojmał Neko i zaprowadził do Egiptu.
4. Następnie król egipski ustanowił nad Judą i Jerozolimą jego brata Eliakima i zmienił mu imię na Jojakim, a jego brata Joachaza pojmał Neko i zaprowadził do Egiptu.
Rozdział 36 z 2 Kronik opowiada koniec Królestwa Judy i upadek Jerozolimy na Babilon, wypełniając Boga proroctwa na temat kary ludu za ich nieposłuszeństwo. Wśród omawianych tematów są nieposłuszeństwo ludzi, zaniedbane przywództwo królów, zniszczenie Jerozolimy i nadzieja na przyszłą renowację. Następnie pięć wersetów związanych z tymi tematami:
Jeremiasz 25:11-12: „Cała ta ziemia zostanie zredukowana do pustyni i przedmiotu kpiny, a narody te będą służyć królowi Babilon przez siedemdziesiąt lat. Ale kiedy lata będą dokładnie ukarać króla Babilonu i Jego naród, z powodu ich grzechów, a ja sprawię, że ziemia Chaldejczyków stała się wieczystą pustynią ”. Werset ten przewiduje upadek Babilonu po siedemdziesięciu lat i pokazuje, że Bóg użył narodu do ukarania Judy za swoje grzechy.
2 Królów 24:10-11: „W tym czasie słudzy Nabuchodonozora, król Babilonu i miasto było otoczone przeciwko Jerozolimie, a miasto było otoczone. Nabuchodonozor również osobiście przybył do miasta, podczas gdy jego słudzy oblegali go”. Ten werset opisuje oblężenie Jerozolimy przez Babilon i obecność króla Nabuchodonozora podczas ataku.
Jeremiah 39:2: „W dziesiątym dniu czwartego miesiąca roku Pierwszy panowania Zedekiasza urzędnicy króla Babilonu weszli do miasta i okupowali je”. Ten werset pokazuje moment, w którym Jerozolima została zabrana przez Babilon, a miasto zostało zniszczone.
Lamentacje 2:9: „Ich bramy spadły na ziemię; ich kraty zostały złamane i zniszczone. Ich królowie i ich książęta są wygnani między narodami, bez znalezienia prawa lub proroka. Wizje proroków są tylko pustą farsą”. Ten werset opisuje zniszczenie Jerozolimy oraz brak przywództwa i duchową orientację ludu.
Ezra 1:1-2: „W pierwszym roku Cyrusa, król Persji, że Słowo Pana powiedziało przez ujście Jeremiasza, Pan zainspirował Cyrusa, króla Persji, do zrobienia tego proklamacji na wszystkich swoich Królestwo: „W ten sposób mówi Cyrus, król Persji: Pan, Bóg Nieba, dał mi wszystkie królestwa ziemi i odpowiedzialne za budowanie mu świątyni w Jerozolimie, która jest w Judy”. Ten werset przynosi nadzieję na przywrócenie i odbudowę świątyni Jeruzalem po wygnaniu w Babilonie, wypełniając proroctwa Jeremiasza i okazując wierność Boga, aby spełnić Jego obietnice.
“Quanto maiores forem os dons, maior deve ser sua humildade, lembrando de que tudo lhe foi dado como empréstimo.” São Padre Pio de Pietrelcina
