2 Księga Kronik, 36
4. Następnie król egipski ustanowił nad Judą i Jerozolimą jego brata Eliakima i zmienił mu imię na Jojakim, a jego brata Joachaza pojmał Neko i zaprowadził do Egiptu.
4. Następnie król egipski ustanowił nad Judą i Jerozolimą jego brata Eliakima i zmienił mu imię na Jojakim, a jego brata Joachaza pojmał Neko i zaprowadził do Egiptu.
Rozdział 36 z 2 Kronik opowiada koniec Królestwa Judy i upadek Jerozolimy na Babilon, wypełniając Boga proroctwa na temat kary ludu za ich nieposłuszeństwo. Wśród omawianych tematów są nieposłuszeństwo ludzi, zaniedbane przywództwo królów, zniszczenie Jerozolimy i nadzieja na przyszłą renowację. Następnie pięć wersetów związanych z tymi tematami:
Jeremiasz 25:11-12: „Cała ta ziemia zostanie zredukowana do pustyni i przedmiotu kpiny, a narody te będą służyć królowi Babilon przez siedemdziesiąt lat. Ale kiedy lata będą dokładnie ukarać króla Babilonu i Jego naród, z powodu ich grzechów, a ja sprawię, że ziemia Chaldejczyków stała się wieczystą pustynią ”. Werset ten przewiduje upadek Babilonu po siedemdziesięciu lat i pokazuje, że Bóg użył narodu do ukarania Judy za swoje grzechy.
2 Królów 24:10-11: „W tym czasie słudzy Nabuchodonozora, król Babilonu i miasto było otoczone przeciwko Jerozolimie, a miasto było otoczone. Nabuchodonozor również osobiście przybył do miasta, podczas gdy jego słudzy oblegali go”. Ten werset opisuje oblężenie Jerozolimy przez Babilon i obecność króla Nabuchodonozora podczas ataku.
Jeremiah 39:2: „W dziesiątym dniu czwartego miesiąca roku Pierwszy panowania Zedekiasza urzędnicy króla Babilonu weszli do miasta i okupowali je”. Ten werset pokazuje moment, w którym Jerozolima została zabrana przez Babilon, a miasto zostało zniszczone.
Lamentacje 2:9: „Ich bramy spadły na ziemię; ich kraty zostały złamane i zniszczone. Ich królowie i ich książęta są wygnani między narodami, bez znalezienia prawa lub proroka. Wizje proroków są tylko pustą farsą”. Ten werset opisuje zniszczenie Jerozolimy oraz brak przywództwa i duchową orientację ludu.
Ezra 1:1-2: „W pierwszym roku Cyrusa, król Persji, że Słowo Pana powiedziało przez ujście Jeremiasza, Pan zainspirował Cyrusa, króla Persji, do zrobienia tego proklamacji na wszystkich swoich Królestwo: „W ten sposób mówi Cyrus, król Persji: Pan, Bóg Nieba, dał mi wszystkie królestwa ziemi i odpowiedzialne za budowanie mu świątyni w Jerozolimie, która jest w Judy”. Ten werset przynosi nadzieję na przywrócenie i odbudowę świątyni Jeruzalem po wygnaniu w Babilonie, wypełniając proroctwa Jeremiasza i okazując wierność Boga, aby spełnić Jego obietnice.
“O medo excessivo nos faz agir sem amor, mas a confiança excessiva não nos deixa considerar o perigo que vamos enfrentar”. São Padre Pio de Pietrelcina
