1 Saul miał... lat, gdy został królem, a dwa lata panował nad Izraelem.
2 Saul wybrał sobie trzy tysiące ludzi z Izraelitów. Dwa tysiące pozostało przy Saulu w Mikmas i na wzgórzu Betel, tysiąc zaś przy Jonatanie w Gibea Beniamina, a resztę wojska rozpuścił do domów.
3 Jonatan pobił załogę filistyńską, która była w Geba. Usłyszeli to Filistyni. Saul oznajmił o tym głosem trąby w całym kraju, mówiąc: Niech usłyszą o tym Hebrajczycy!
4 Wszyscy Izraelici usłyszeli to, co mówiono: Saul pobił załogę filistyńską, a Izrael z tego powodu znienawidzony został przez Filistynów. Zwołano lud, aby wyruszył za Saulem do Gilgal.
5 Również i Filistyni zgromadzili się do walki przeciw Izraelowi: trzy tysiące rydwanów i sześć tysięcy konnicy, piechoty zaś było tak wiele, jak piasku nad brzegiem morza. Przybywszy rozłożyli obóz w Mikmas, po wschodniej stronie Bet-Awen.
6 Kiedy Izraelici spostrzegli, że są w niebezpieczeństwie, jako że gromada podeszła już blisko, pochowali się w jaskiniach, rozpadlinach, skałach, dołach i cysternach.
7 Hebrajczycy tymczasem przeprawili się przez Jordan do ziemi Gada i Gileadu. Ponieważ Saul był w Gilgal, odchodził od niego cały naród strwożony.
8 Siedem dni czekał, stosownie do terminu podanego przez Samuela. Samuel nie przychodził jednak do Gilgal, dlatego odchodził lud od Saula.
9 Wtedy Saul rzekł: Przygotujcie mi całopalenie i ofiarę biesiadną. I złożył całopalenie.
10 Zaledwie skończył składać całopalenie, przybył właśnie Samuel. Saul wyszedł naprzeciw niego, aby go pozdrowić.
11 Rzekł Samuel: Cóż uczyniłeś? Odpowiedział Saul: Ponieważ widziałem, że lud ode mnie odchodzi, a ty nie przybywasz w oznaczonym czasie, gdy tymczasem Filistyni gromadzą się w Mikmas,
12 wtedy sobie powiedziałem: Filistyni zstąpią do mnie do Gilgal, a ja nie zjednałem sobie Pana! Przezwyciężyłem się więc i złożyłem całopalenie.
13 I rzekł Samuel do Saula: Popełniłeś błąd. Gdybyś zachował przykazanie Pana, Boga twego, które ci nałożył, niechybnie umocniłby Pan twoje panowanie nad Izraelem na wieki.
14 A teraz panowanie twoje nie ostoi się. Pan wyszukał sobie człowieka według swego serca: ustanowił go Pan wodzem swego ludu, nie zachowałeś bowiem tego, co ci Pan polecił.
15 Samuel wstał i wyszedł z Gilgal, "by pójść swoją drogą. A pozostały lud poszedł za Saulem naprzeciw wojownikom i przybył z Gilgal" do Gibea Beniamina. Saul dokonał przeglądu ludu, znajdującego się przy nim w liczbie około sześciuset ludzi.
16 Saul, syn jego Jonatan i lud, który się przy nim znajdował, zostali w Gibea Beniamina, Filistyni zaś obozowali w Mikmas.
17 Z obozu filistyńskiego wyruszył oddział niszczycielski w liczbie trzech hufców. Jeden hufiec udał się w drogę do Ofra, do ziemi Szual.
18 Inny zaś hufiec skierował się w drogę do Bet-Choron, jeszcze inny hufiec poszedł drogą ku granicy biegnącej nad doliną Seboim w kierunku pustyni.
19 W całej ziemi izraelskiej nie było wtedy żadnego kowala, dlatego że mówili Filistyni: Niech Hebrajczycy nie sporządzają sobie mieczów i włóczni!
20 Wszyscy Izraelici chodzili do Filistynów ostrzyć swój lemiesz, topór, siekierę lub motykę.
21 Potem płacili za ostrzenie lemiesza i topora dwie trzecie sykla, a jedną trzecią sykla za siekierę lub motykę.
22 Tak się więc stało, że w czasie wojny nikt z ludzi, którzy byli z Saulem i Jonatanem, nie miał ani miecza, ani włóczni; mieli je tylko Saul i syn jego, Jonatan.
23 Straże filistyńskie wyruszyły ku wąwozowi koło Mikmas.
Versículos relacionados com 1 Księga Samuela, 13:
Rozdział 13 z 1 Samuela zaczyna się od mianowania Jonathana na dowódcę armii Izraela i kontynuuje opis bitwy z Filistynami. Podczas bitwy Saul oferuje Bogu ofiarę bez obecności Proroka Samuela, naruszając prawo Boga. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w tym rozdziale:
1 Samuel 12:13: „Dlatego widzisz króla, którego wybrałeś, o który prosiłeś; i oto Pan położył na ciebie króla”. Samuel rozmawia z ludem Izraela, zauważając, że król Saul został wybrany przez Boga do prowadzenia ludu i dlatego musi podążać za nim.
Wyjścia 29:43-44: „I przyjdę do dzieci Izraela, a miejsce to zostanie uświęcone przez moją chwałę. I uświęcę namiot zboru i ołtarza; uświęcić także Aarona i jego dzieci, że kapłaństwo może mi zarządzać ”. Ten werset podkreśla znaczenie uświęcenia miejsca, w którym ofiarowano ofiarę, i kapłanów, którzy zarządzają ofiarą.
2 Kroniki 16:9: „Bo jak Pan, jego oczy przechodzą po ziemi, aby okazać się silnym tym, których serce jest dla niego idealne;” Werset ten podkreśla, że Bóg jest zawsze czujny i chroni tych, którzy podążają za nim, ale ci, którzy się od niego odsuwają, będą musieli stawić czoła konfliktom i trudnościom.
Psalm 37:7: „Spoczywaj w Panu i poczekaj w Nim; nie oburzcie się z tym, że ten, który rozwija się na jego drodze, z powodu człowieka, który wykonuje przebiegłość”. Ten werset mówi o znaczeniu zaufania Bogu i oczekiwania na twoją pomoc, zamiast być zły lub zdesperowany, gdy niegodziwi wydają się kwitnąć.
Izajasza 10:1: „Biada dla tych, którzy dekretują niesprawiedliwe prawa i urzędników, którzy przepisują ucisk”. Ten werset opowiada o niebezpieczeństwie naruszenia praw Boga i sprawiedliwości, podobnie jak Saul, gdy składa ofiarę bez obecności proroka Samuela. Historia Saula w 1 Samuela 13 jest przykładem tego, jak nieposłuszeństwo wobec woli Bożej może prowadzić do negatywnych konsekwencji.
Capitoli: