Katolikus Biblia
 

Księga Psalmów, 93

1. Pan króluje, oblókł się w majestat, Pan przywdział potęgę i nią się przepasał: tak utwierdził świat, że się nie zachwieje.

2. Twój tron niewzruszony od wieczności, Ty jesteś od wieków, o Boże.

3. Podnoszą rzeki, o Panie, rzeki swój głos podnoszą, rzeki swój szum podnoszą.

4. Ponad szum wód rozległych, ponad potęgę morskiej kipieli potężny jest Pan na wysokościach.

5. Świadectwa Twoje są bardzo godne wiary; domowi Twojemu przystoi świętość po wszystkie dni, o Panie!

Kapcsolódó versek Księga Psalmów, 93:

Psalm 93 to hymn, który wywyższa suwerenność i majestat Pana, który jest opisywany jako ten, który króluje ponad wszystko i utrzymuje świat mocno. Wybrane poniżej wersety podkreślają wielkość Boga i jej autorytet nad całym stworzeniem.

Psalm 24:1-2: „Od Pana jest Ziemia, a wszystko, co istnieje, świat i ci, którzy w nim żyją; bo założył go nad morzami i ustalił na wodach”. Werset ten mówi o władzy Boga i suwerenności o całym stworzeniu, w tym Ziemi i wszystkich jej mieszkańców.

Psalm 47:7-8: „Albowiem Bóg jest królem całej ziemi; śpiewaj chwaląc harmonijną pieśnią. Bóg króluje nad narodami; Bóg siedzi na swoim świętym tronie”. Ten werset podkreśla suwerenność Boga nad wszystkimi narodami ziemi.

Psalm 96:10: „Powiedz wśród narodów: Pan króluje! Jego są niebiosa, a ziemia jego dominacja”. Werset ten podkreśla, że ​​Pan jest najwyższym władcą całego wszechświata, w tym Nieba i Ziemię.

Izajasza 6:1: „W tym roku zmarł król Uzziah, widziałem Pana siedzącego na wysokim i wywyższonym tronie, a klapa jego sukienki wypełniła świątynię”. Ten werset opisuje wizję Izajasza, w której widzi Pana siedzącego na tronie, który jest obrazem podobnym do opisu psalmisty w Psalmie 93.

Objawienie 19:6: „Wtedy usłyszałem coś, co wydawało się głosem wielkiego tłumu, jak dźwięk wielu wód i silnego grzmotu, który zawołał: Halleluja! Bo Pan króluje naszego Boga, Wszechmogącego”. Ten werset przedstawia scenę w niebie, w której tłum celebruje suwerenność Boga i fakt, że króluje na zawsze.





“Pobres e desafortunadas as almas que se envolvem no turbilhão de preocupações deste mundo. Quanto mais amam o mundo, mais suas paixões crescem, mais queimam de desejos, mais se tornam incapazes de atingir seus objetivos. E vêm, então, as inquietações, as impaciências e terríveis sofrimentos profundos, pois seus corações não palpitam com a caridade e o amor. Rezemos por essas almas desafortunadas e miseráveis, para que Jesus, em Sua infinita misericórdia, possa perdoá-las e conduzi-las a Ele.” São Padre Pio de Pietrelcina